۱۳۹۳ خرداد ۲, جمعه

تجزیه و تحلیل (آنالیز) (1)


پروفسور دکتر گونتر کروبر
برگردان شین میم شین

·        تجزیه و تحلیل (آنالیز)  بطور تحت اللفظی به تجزیه کردن، قطعه قطعه کردن، تقسیم کردن اطلاق می شود.

1
·        تجزیه و تحلیل به روش بررسی و شناخت اشیاء مادی و فکری اطلاق می شود که ماهیتش در تجزیه عملی و یا فکری هر کل به اجزای متشکله آن، هر چیز مرکب به عناصر متشکله آن است.

2
·        آماج تجزیه و تحلیل به شرح زیر است:

الف

·        تمیز خواص و روابط ماهوی از خواص و روابط غیرماهوی

·        مراجعه کنید به دیالک تیک پدیده و ماهیت در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

ب

·        تمیز خواص و روابط ضرور از خواص و روابط تصادفی

·        مراجعه کنید به دیالک تیک ضرورت و تصادف در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

ت

·        تمیز خواص و روابط عام از خواص و روابط منفرد

·         مراجعه کنید به دیالک تیک منفرد (خاص) و عام در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

3
·        بکمک تجریه و تحلیل نفوذ از مشاهده ی بی تمیز پدیده کلی به شناخت ماهیت آن و کشف قانونمندی های تعیین کننده آن امکان پذیر می گردد.
4
·        این امر اما از سوی دیگر تنها زمانی امکان پذیر خواهد بود که خواص و روابط تجزیه شده بطور مجزا از یکدیگر در نظر گرفته نشوند، بلکه پیوندهای موجود میان آنها نشان داده شوند.

5
·        یعنی وقتی که تجزیه و تحلیل با ترکیب (سنتز) همراه باشد.

6
·        تجزیه و تحلیل و ترکیب (سنتز) ـ بمثابه دو روش شناخت متضاد ـ با هم  وحدتی دیالک تیکی تشکیل می دهند.

·        (از این رو می توان از دیالک تیک تجزیه و تحلیل و ترکیب (آنالیز و سنتز) سخن گفت. مترجم)

7
·        تجزیه و تحلیل و ترکیب ـ بمثابه بخش هائی از یک متدئولوژی عام علوم ـ  ثمربخشی کامل خود را تنها بر مبنای تئوری ماتریالیستی ـ دیالک تیکی رابطه میان جزء و کل کسب می کند.

·        (یعنی دیالک تیک تجزیه و تحلیل و ترکیب با دیالک تیک جزء و کل در رابطه است. مترجم)

8
·        وحدت دیالک تیکی تجزیه و تحلیل و ترکیب هم در روند کلی توسعه  شناخت بشری و هم در پله های اصلی منفرد آن نمودار می گردد.

9
·        در روند کلی توسعه  شناخت بشری، شیوه ترکیبی آغازین حاکم بر مشاهده واقعیت عینی (که در علوم جهان باستان غالب بوده) بوسیله کردوکار عمدتا تجزیه و تحلیلی (که مشخصه علوم جدید است) جایگزین می شود.

10
·        شاخص توسعه علمی دوران معاصر، وحدت هر دو گرایش تجزیه و تحلیلی و ترکیبی است و روندهای تمایز (تفاوت گذاری) و همپیوندی علوم که همزمان صورت می گیرند، حاکی از این امر اند.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر