مترسک

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)  

خون سیاوش

(۱۳۴۱)

·        دهقان پیر رفته و جا مانده است از او

·         تنها مترسکش به دل دشت های عور

·         تنها، همیشه تنها بر چوب پای خشک

·        حیران به روز، خیره و حیران به شام کور

·        روزی که کار کشت و درو رونقی اش بود

·        او را میان مزرعه بر پا نهاده اند

·         و اکنون که کوچ کرده، گران بار رفته اند

·         تنها، به حال خویشتنش وانهاده اند

·        چشمش نگاهبان زمین های تشنه کام

·         پیراهنش پناه تن بادهای سرد

·         رقصان به بزم خالی مهتاب سبزفام

·         پیچان به زیر تابش خورشید هرزه گرد

·        گنجشک های خرد هراسیده اند از او

·         اما کلاغ زشت کلاهش دریده است

·         «بازیچه ای است در کف بازیگران باد»

·         در پچ پچ علف ها این را شنیده است.

·         

·        دهقان پیر رفته و آن جاده ی کبود

·         پیغام این مترسک تنها نبرده است

·        گویی که گفته ای است به لب های بی سخن

·        لیکن سکوت، گفته ز لب ها سترده است.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان