خواب شمع

سیاوش کسرائی 
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین) 
در سوگ محمد زهری

·        خاموش وار آمد

·        ـ محبوب و با وقار ـ

·        همچون نسیم صبح، سبک پای و بی شتاب.

·        تابید

·        در ظلمت و سکوت به ویرانه های شب

·        مانند روشنایی معصوم ماهتاب.

·        چه مهربان به زمزمه جاری شد

·        چون چشمه ی فروتن دره

·        تا خاک تشنه را برساند کفی ز آب!

·         او شعر می سرود،

·        اندک و کوتاه

·        گویا دمی و آه

·        اما

·        گلبانگ او پیام به فردا بود،

·        کز درد برکشید، در این خانه خراب

·        شب زنده دار شمع

·        که اینک

·        یادی ز شعله بود، گرمی دود آلود

·        در گرگ و میش صبح

·        بالی کشید یک دم و ـ آرام ـ شد

·        به خواب.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری  
پایان 
با سپاس از 
مسعود دلیجانی  
به خاطر ارسال کل شعر سیاوش