Eugène Delacroix – Die Freiheit führt das Volk
خلق زیر بیرق آزادی!
امیر هوشنگ ابتهاج (سایه) (6 اسفند 1306)
• آزادی !
• آزادی !
• آزادی!
• می گفتم:
• «روزی که تو بازآیی
• من قلب ِ جوانم را
• چون پرچم ِ پیروزی
• بر خواهم داشت
• و این بیرق ِ خونین را
• بر بام ِ بلند ِ تو
• خواهم افراشت!»
میم
گذری و ابراز نظری
گذری و ابراز نظری
• این شعر در نواری از اشعار سایه عرضه شده است.
• آزادی یک مفهوم انتزاعی است و به خودی خود بیانگر منظور مشخصی نیست:
• هم جانسون و نیکسون و غیره دم از آزادی می زدند و هم هوشی مین ـ بسان سایه ـ «قلب ِ جوانش را چون پرچم ِ پیروزی بر می داشت و بیرق ِ خونین یاد شده را بر بام ِ بلند ِ آزادی بر می افراشت!»
• آزادی را باید به مثابه یک مقوله فلسفی در دیالک تیک ضرورت و آزادی (جبر و اختیار) معنی کرد.
• به آذین جزوه کوچک چند صفحه ای در این زمینه نوشته بود و نیک آئین فصلی از ماتریالیسم دیالک تیکی را به آن اختصاص داده بود.
• آزادی همواره محتوای مشخص تاریخی داشته و انسان به اندازه شناخت ضرورت (جبر)، به اندازه درک قانونمندی های عینی هستی طبیعی و اجتماعی از آزادی برخوردار بوده است!
• مراجعه کنید به دیالک تیک جبر و ضرورت، دیالک تیک ضرورت و آزادی در تارنمای دایرة المعارف روشنگری
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر