پروفسور دکتر جورج کلاوسبرگردان شین میم شین
• حقیقت پرستی (صداقت) به موضع گیری فکری ئی اطلاق می شود که مشخصه اش وفاداری بی چون و چرا و به هر قیمت به حقیقت است.
• مراجعه کنید به حقیقت
• حقیقت پرستی مشخصه احکام نیست، بلکه به رابطه انسان ها نسبت به حقیقی و یا خطا بودن احکام مربوط می شود و لذا حقیقت پرستی بلحاظ موضوعی به پراگماتیک مربوط می شود.
• حقیقت پرستی به مثابه موضع فکری فقط زمانی می تواند با صدور و یا تأیید احکام باطل همراه باشد که فرد مورد نظر از بطلان حکم خود بی خبر باشد، یعنی اشتباه کند.
• از این رو انسان حقیقت پرست باید احکامی را که سابقا حقیقی تصور می کرده و بعدها بطلان شان اثبات شده، بی اعتنا به پرستیژ خود، بی اعتنا به پای بندی به اصول غلط رایج و بی اعتنا به هر نوع زیان و ضرر شخصی تصحیح کند.
انسان حقیقت پرست باید حاضر به امتحان پراتیکی احکام، تئوری ها، نظرات و غیره باشد که حقیقی تلقی می شوند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر