ایتالو کالوینو
( ۱۹۲۳ – ۱۹۸۵)
نویسندهٔ رمان و داستان کوتاه ایتالیایی
مردمی که هرچه گرسنه تر و عقب افتاده تر بودند،
بیشتر بچه دار می شدند،
نه به این خاطر که بچه می‌خواستند،
بلکه به این خاطر که همه چیز را به دست غرایز
و بی‌توجهی و بی‌بند و باری می‌سپردند.
ایتالو_کالوینو
در این سخن حریف ایتالیایی، چندین مسئله مختلف تحریف می شود:
این ادعای حریف، بسان بقیه دعاوی دیگر مرادان حریفه
(شوپنهاور و نیچه و فاشیست ها و اگزیستانسیالیست ها و غیره)
سرشته به توده ستیزی از تاقچه خیلی خیلی بالا ست.
این همان تف اندازی بر صورت پرولتاریا و فقرا ست که محتوای لاطائلات نیچه و پینوچه را تشکیل می دهد.
حریف از خودراضی
توده های زحمتکش جامعه را تا درجه ای نازلتر از جانوران تنزل می دهد و سیر دل تحقیر می کند تا ضمنا طبقه حاکمه انگل و اسثتمارگر مرفه را تجلیل کند.
توده مولد و زحمتکش
به زعم حریف
بچه دار می شوند، بی آنکه بچه بخواهند.
توده مولد و زحمتکش
در نهایت بی بند وباری
به حکم غریزه جنسی
جفتگیری مکانیکی می کنند و بدون و حساب و کتاب، تولید مثل می کنند.
حریف در این یاوه،
توده مولد و زحمتکش را نازلتر و زباله تر از جانوران قلمداد می کند.
برای اینکه جانوران از حشره تا پرنده و خزنده و چرنده
زندگی «زناشویی» را با دقتی عظیم برنامه ریزی می کنند و پس از پیدا کردن جفت مطلوب خود
به بنای لانه و آشیانه و خانه در خور و تهیه ساز و برگ مربوطه می پردازند و آخر سر همبستر می شوند و زاد و ولد می کنند.
پایان
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر