۱۴۰۱ اسفند ۱, دوشنبه

درنگی در اندیشه ای (۶۶۵)

Ist möglicherweise ein Bild von 2 Personen und Text

میم حجری
 
غسان کفانی

(شاعر و نویسنده و سیاستمدار فلسطینی)


وطن

شرط بودن نیست.

وطن نباید کشور بزرگی باشد.

مکان می تواند خیلی کوچک باشد تا بر شانه های کل خلق حمل شود.


وطن یکی از فرم های بسط و تعمیم مکان است

و

مکان به تنهایی وجود ندارد

مکان رابطه ناگسستین با زمان دارد.

مکان و زمان اترییوبت ماده اند.

بدون ماده

مکان و زمان

وجود ندارند

و

بدون مکان و زمان

ماده وجود ندارد.

مکان و زمان

فرم و ظرف اند

و

ماده (وجود)

محتوا و مظروف است.

وطن

همیشه

وطن طبقات حاکمه است.

مثال:

زحمتکشان فلسطین

اگر هم اسرائیل نباشد

وطن ندارند.

وطنپرسی کذایی

نشانه نادانی است.

توده

زمانی وطن خواهد داشت

که

طبقات حاکمه غاصب و غصاب کفن شوند 
و
توده
خدا
شود.
 
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر