فرهنگ مفاهیم فلسفی (الف) اوبژکتیویسم (عینگرایی) (۱)

 

 

پروفسور دکتر گونتر کروبر

برگردان

شین میم شین

     

۱

·      اوبژکتیویسم (عینگرائی) به طرز تفکرجهان بینانه و متدئولوژیکی ئی اطلاق می شود، که بنا بر آن، پژوهش علمی باید از هر گونه ارزیابی انتقادی، قضاوت طبقاتی و موضعگیری جانبدارانه نسبت به موضوع مورد پژوهش مبرا باشد.

·      برای اینکه گویا هر گونه ارزیابی انتقادی، قضاوت طبقاتی و موضعگیری جانبدارانه نسبت به موضوع مورد پژوهش بر علمیت تحقیق لطمه می زند.

 

۲

·      اوبژکتیویسم به لحاظ سمیوتیک، یا جنبه عملی (پراگماتیکی) احکام، تئوری ها وغیره انسانی را منکر می شود و یا اگر جنبه عملی را به رسمیت بشناسد، آن را به مثابه افزوده ای ذهنی، دلبخواهی و زاید تلقی می کند.

 

۳

·      اوبژکتیویسم را نباید با اوبژکتیویته (عینیت) یکی گرفت.

 

۴

·      اوبژکتیویسم اگرچه مدعی پاسداری از خلوص عینیت است، اما به دلیل جانبداری از بیطرفی اجتماعی و نامشروطیت  کامل پژوهش علمی، نه قادر به مبارزه علیه ایدئولوژی های غیر علمی است و نه قادر به حراست از علم، در مقابل نفوذ و تسلط نیروهای اجتماعی ارتجاعی است.

 

۵

·      محکوم کردن پژوهش علمی به انفعال در مقابل تأثیرات اجتماعی، به معنی ممانعت از کاربست تحقیق، به مثابه ابزار عملی و انقلابی در تحولات جهانی است.

 

۶

·      اعلام استقلال شناخت علمی، در مقابل موضعگیری های اصلی جهان بینانه، اوبژکتیویسم را ناگزیر به امپیریسم (تجربه گرایی) ناب نزدیک می سازد و خطاهای زیرین را به دنبال می آورد:

 

الف

·      جدا کردن و در مقابل هم قرار دادن دوئالیستی قوه شناخت و قوه قضاوت شعور انسانی.

 

ب

·      جدا کردن و در مقابل هم قرار دادن دوئالیستی احکام مربوط به حقایق امور و قضاوت های ارزشی.

 

پ

·      جدا کردن و در مقابل هم قرار دادن دوئالیستی اوبژکت شناخت و سوبژکت شناخت.

 

۷

·      اوبژکتیویسم درعرصه جامعه منجر بدان می شود که ضرورت تاریخی و قانونمندی عینی جدا از عمل سوبژکتیو انسان ها در نظر گرفته شود.

 

۸

·      اوبژکتیویسم به عنوان اصل (پرنسیپ) تاریخ نویسی، خواهان «درک روابط تاریخی بدون توجه به کرد و کار انسانی است و بدین طریق خصلت ارتجاعی خود را نمایان می سازد.»

·      (مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۳، ص ۴۰)

 

۹

·      مارکسیسم بر خلاف اوبژکتیویسم، بر جانبدار بودن پژوهش علمی و به ویژه پژوهش علمی ـ جامعتی تأکید می ورزد.

 

۱۰

·      مارکسیسم به پژوهش عینی مناسبات و قانونمندی های جامعتی می پردازد، تا از شناخت حاصله، نتایج عملی برای عمل انقلابی طبقه کارگر به دست آورد.

 

ادامه دارد.