برگردان
۲۰
· گرایش بورژوازی انحصاری به تحدید (محدودسازی) دموکراسی و گذار به فرم های حاکمیتی دیکتاتوری اوتوریتر (خودکامه) با مقاومت روز افزون طبقه کارگر و متحدینش مواجه می شود که در راه مدافعه از حقوق خود و گسترش این حقوق و سرانجام، غلبه بر نظام کاپیتالیستی جامعتی مبارزه می کنند.
۲۱
· تشدید رویارویی های طبقاتی در پیوند با آن، در کشورهای سرمایه داری و نفوذ رشد یابنده سوسیالیسم بر گرایشات درونی توسعه آنها به انتقال فشار به قهر (خشونت) و ارتجاع بر دولت بورژوایی منجر می شود (فشاری که ناشی از ماهیت انحصارات است) و بورژوازی انحصاری را وامی دارد که دولت بورژوایی را از طریق رفرم به دمساز کردن خود با شرایط جدید رویارویی با سوسیالیسم فراخواند و ماهیت ارتجاعی حاکمیت خود را با مانی پولاسیون فکری هرچه قوی تر و با عوامفریبی اجتماعی و دموکراتیکی مستور دارد.
· مراجعه کنید به مانی پولاسیون فکری
مانی پولاسیون
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/5682
پایان
۲۲
· بورژوازی انحصاری اما بدین طریق نمی تواند مانع پیشرفت تاریخی شود.
۲۳
· دولت بورژوایی در نتیجه مبارزه طبقاتی طبقه کارگر و متحدینش قانونمندانه با انقلاب پرولتری مغلوب می گردد و جای آن را دیکتاتوری پرولتاریا می گیرد.
· مراجعه کنید به دیکتاتوری پرولتاریا
۱۴
· ضمنا بر طبق شرایط مشخص هر کشور، می توانند مراحل بینابینی میان دولت بورژوایی و دیکتاتوری پرولتاریا برقرار شوند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر