قرآن در یک دست و فیس بوک در دست دیگر (2)

ژنرال تنتاوی
وکیل تام الاختیار و یا اینکه دژخیم؟
ورنر پیرکر
برگردان میم حجری

• حکومت مطلقه اما با سرنگونی حکمران مطلق (حسنی مبارک) به این زودی ها از بین نرفته است.
• دستگاه دولتی قدیم ـ سازمان های امنیتی، ارتش، پلیس و شهربانی ـ عمدتا دست نخورده مانده است.

• حزب به اصطلاح «ملی ـ دموکراتیک» مبارک اگرچه منحل شده، ولی کادرهای آن کماکان نیروی ذخیره ضد انقلاب را تشکیل می دهند.
• ارتش که در حال حاضر به مثابه عالی ترین ارگان قدرت نقش وکیل تام الاختیار انقلاب را به عهده دارد، می تواند به دژخیم انقلاب بدل شود.

روزنامه «جهان جوان» (1947)
روزنامه سراسری چپ آلمان که مرکزش در برلین است.
ارگان مرکزی جوانان آزاد آلمان (1947 ـ 1990) در آلمان دموکراتیک بوده است.
سازمان جوانان آزاد آلمان (FDJ) سازمان توده ای جوانان آلمان دموکراتیک بوده و در آلمان فدرال ممنوع و غیرقانونی تلقی می شد.

• عبدالحلیم قندیل ـ ژورنالیست و از سران کفایت، یعنی جنبش «بس است دیگر!» ـ که از وحدت ناسیونالیست های چپ، سوسیالیست ها و لیبرال های چپ تشکیل شده، در مصاحبه با روزنامه «جهان جوان» در قاهره از انقلابی بدون رهبریت مناسب سخن می گوید که از سر ناچاری مجبور بوده ارتش را به عنوان ارگان رهبری بپذیرد.

• مسئله اما این است که ژنرال های ارتش وکالت محوله را چگونه تفسیر کنند.

• علائم گرایش به راست به چشم می خورند.
• ارتش بی تردید علاقه ای به ادامه و تعمیق انقلاب ندارد.
• ارتش مصر کمتر شباهتی به نظامیان انقلاب میخک پرتقال دارد.

انقلاب میخک پرتقال (25 آوریل 1974)
قیام بخش مهمی از ارتش پرتقال با سمتگیری چپ بر ضد دیکتاتور خودکامه موسوم اسلادو نوو
نام میخک از آن رو ست که سربازان به تفنگ های خود گل میخک نصب کرده بودند.
این انقلاب بدون خونریزی صورت گرفت.
فقط با گشودن آتش از سوی نیروهای امنیتی به تظاهر کننده ها 4 نفر به خاک افتاد، ولی راه به سوی جمهوری سوم دموکراتیک باز شد.
انقلاب میخک آغاز پایان اروپای بعد از جنگ جهانی دوم بود.
روند دموکراتیزاسیون پس از پرتقال در یونان (1974) و اسپانیا (1975 ـ 1976) ادامه یافت.

• اولین اعلامیه ارتش جنائی قلمداد کردن مبارزات کارگری را آماج قرار داده است.

• اگرچه اعتصاب اصولا ممنوع اعلام نشده، ولی اعتصابی که به اختلال در «جریان عادی امور» منجر شود و به اقتصاد کشور لطمه زند، ممنوع است.
• اما کشور مصر به قول قندیل، با این حال، رونق شکوهمند فعالیت های سندیکائی را از سر می گذراند.
• اعتصابات پی در پی صورت می گیرند و ارتش خود را قادر به اجرای قوانین ضد اعتصابی نمی بیند.

• رهبری دولت موقت مصر، وظیفه اصلی خود را ظاهرا در تضمین «گذار منظم» می داند که از سوی اوباما و سران اتحادیه اروپا تعیین شده است.

• این به معنی جلوگیری از بعد اجتماعی گرفتن قیام ضد دیکتاتوری است.

• چون در آن صورت، مسئله دموکراسی با ایمانسیپاسیون اقشار و طبقات پائینی جامعه پیوند خواهد خورد.
• از این رو، نخبگان همراه با نخبگان نظامی می بایستی کار را به مقصد نهائی بورژوائی ـ دموکراتیک برسانند و چه بسا به مقصد نهائی بورژوائی تا دموکراتیک.

ادامه دارد