شین میم شین
بوستان
باب سوم
در عشق و مستی و شور
حکایت پانزدهم
بخش اول
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۱ )
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
سحرگه مجال نماز اش نبود
ز یاران کس آگه ز رازش نبود
به آبی فرو رفت نزدیک بام
بر او بسته سرما دری از رخام
معنی تحت اللفظی:
حریف همجنس باز از جنس خود سعدی
پس از محتلم شدن شبانه در عالم خواب،
می بایستی قبل از اقامه نماز صبح غسل کند و در سرمای سحرگاهی وارد حوض آبی شد.
نصیحتگری لومش آغاز کرد
که خود را بکشتی در این آب سرد
معنی تحت اللفظی:
در این واویلا
سر و کله ناصحی پیدا شد
که
آب تنی در سرمای سحرگاهی را خطرناک می دانست.
در این سه بیت شعر سعدی
سر و کله دیالک تیک سه عضوی عاشق و رقیب و معشوق
به صورت دیالک تیک همجنس باز و نصیحتگر و پسر بسط و تعمیم داده می شود.
دیالک تیکی که در حکایت قبلی به صورت دیالک تیک عاشق ـ دشمن ـ دوست
بسط و تعمیم داده شده بود
و
در حکایت دیگربه صورت دیالک تیک زاهد ـ ابلیس ـ حق
و
یا
به صورت دیالک تیک پارسا ـ نفس ـ خدا.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر