شین میم شین
بوستان
باب سوم
در عشق و مستی و شور
حکایت پانزدهم
بخش اول
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۱ )
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
شبی دیو خود را پری چهره ساخت
در آغوش آن مرد و بر وی بتاخت
معنی تحت اللفظی:
شیطان شباهنگام خود را به صورت پسر زیبایی در آورد و با حریف جفتگیری کرد.
سعدی
در این بیت شعر،
به ناچار اعتراف می کند که وجود انسانی با تخریب خانه خرد، در اختیار مطلق غریزه قرار می گیرد.
انسان خود دیالک تیک غریزه و عقل است و عشق یکطرفه مورد نظرسعدی وسیله تخریب عقل و تقویت غریزه است.
غریزه باید ارضا شود و لذا هوشمند خواب پریچهره می بیند و واجب الغسل می شود.
غریزه به موش کور زیر زمینی شباهت دارد.
موش کور اگر به مانعی در سر راهش برخورد کند، راهی دیگر به پیش می کند.
غریزه اگر در عالم واقع ارضا نشود، در عالم رؤیا راهی برای ارضای خود می یابد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر