قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره الأنعام ) (۴۵۳)

   

 ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

 

﴿وَهَٰذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِيمًا ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ﴾
[ الأنعام: ۱۲۶]

اين است راه راست پروردگارت. 

آيات را براى مردمى كه پند مى‌گيرند به تفصيل بيان كرده‌ايم.

﴿۞ لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِندَ رَبِّهِمْ ۖ وَهُوَ وَلِيُّهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾
[ الأنعام: ۱۲۷]

براى آنها در نزد پروردگارشان، خانه آرامش است.

کریم

در این آیه،

بشریت را به دو دسته  مثبت و منفی (خیر و شر) طبقه بندی می کند:

کسانی که پند آموزند و کسانی که پند اموز نیستند.

 

این بدان معنی است که طرز تفکر کریم در این آیه، سوبژکتیویستی است.

چون پند آموزی چیزی سوبژکتیو (ذهنی، میلی) است و نه اوبژکتیو (عینی).

 

حقیقت

اما

همیشه عینی است.

 

کریم 

ضمنا

آیات قرآن را به پندآموزان  اختصاص می دهد.

یعنی

نه برای عموم بشریت، بلکه به دسته ای خاص.

 

کریم

علاوه بر این، 

به پند اموزان وعده بهشت می دهد.

 

﴿وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الْإِنسِ ۖ وَقَالَ أَوْلِيَاؤُهُم مِّنَ الْإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِي أَجَّلْتَ لَنَا ۚ قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ﴾
[ الأنعام: ۱۲۸]

و روزى كه همگان را گرد آورد و گويد: 

اى گروه جنيان، شما بسيارى از آدميان را پيرو خويش ساختيد. 

يارانشان از ميان آدميان گويند: 

اى پروردگار ما، ما از يكديگر بهره‌مند مى‌شديم و به پايان زمانى كه براى زيستن ما قرار داده بودى رسيديم. گويد: 

جايگاه شما آتش است، جاودانه در آنجا خواهيد بود، مگر آنچه خدا بخواهد. 

هرآينه پروردگار تو حكيم و داناست.

 

کریم

در این آیه،

صحنه محشر را تصور و تصویر می کند.

گفتگوی خدا با طرفداران اجنه را.

کریم

بدین طریق

اجنه را مسئول گمراهی انسان ها قلمداد می کند و نه شیاطین را.

رابطه شیاطین با اجنه 

رابطه خاص با عام است.

شیاطین هم جزو اجنه اند.

اجنه 

دیالک تیکی از مثبت و منفی اند.

شیاطین جزو اجنه منفی اند.

 

کریم در روز قیامت گمراهان را به عذاب الیم ابدی محکوم می کند

و

به خودستایی دست می زند:

خود را فیلسوف (حکیم) و دانا قلمداد می کند.

منظورش همه چیز آگاهی و همه کس شناسی مطلق خدا ست.

همه چیز آگاهی و همه کس شناسی مطلق

مشخصه اشراف برده دار و فئودال و امروزه امپریالیسم و صهیونیسم بوده و است

و

از زمین به آسمان رفته است.

خدا

هم

انعکاس انتزاعی ـ آسمانی اعضای طبقات حاکمه است.

 

ادامه دارد.