فرهنگ مفاهیم فلسفی (الف) اگزیستانسیالیسم کاتولیکی (مسیحی) (۴) (بخش آخر)

 

 

پروفسور هاینتس پپرله

برگردان

شین میم شین

 

۵۲

·      نظریات سیاسی و اجتماعی ارتجاعی مارسل با خصلت منفی آشکار فلسفه او انطباق کامل دارند.

 

۵۳

·      اگرچه مارسل در حرف، خود را مدافع «معترض»  انسان ها در همه عرصه ها قلمداد می کند، اما در عمل، همیشه مدافع سرسخت افراطی ترین راستگراهای فرانسه بوده است.

 

۵۴

·      او هرگز نسبت به علل ژرف مبارزات اجتماعی بزرگ عصر حاضر تفاهم نشان نداده و به مثابه یکی از سرسخت ترین ضد کمونیست ها و دشمنان جنبش های انقلابی بوده است و آنها را «به خودی خود بد» (به طور اوتوماتیک بد) می نامد. 

 

۵۵

·      حتی مفاهیمی از قبیل دموکراسی بورژوائی به نظر او ناپسندند.

 

۵۶

·      مارسل اصولا به مثابه یک اریستوکرات علنا اقرار می کند که انقلاب فرانسه هرگز برایش الهامبخش نبوده است.

·      برای اینکه او پیشاپیش از «ویرانگری» یک «فاناتیسم همگونساز» خبر داشته که از انقلاب فرانسه نشئت می گرفت.

 

۵۷

·      از این رو ست که راجع به آرمان های انقلاب فرانسه چنین می گوید:

·      «سخن از این که همه انسان ها برابرند، همانقدر نامعقول است که آرزو کردن برابری انسان ها.

·      نظام ایدئال، برعکس، نظامی است که در آن هر کس بنوعی برتر از دیگری باشد.»

·      (مارسل، «فلسفه و صلح»، ۱۹۶۴، ص ۱۸)

 

۵۸

·      در مورد جایگاه اگزیستانسیالیسم کاتولیکی در فلسفه کاتولیکی می توان گفت که جریانات دیگر عموما نسبت بدان موضع انتقادی داشته اند.

 

۵۹

·      اگزیستانسیالیسم کاتولیکی مخالف نئواسکولاستیک بوده و لذا از سوی طرفداران نئواسکولاستیک باطل شمرده می شود.

 

۶۰

·      اگزیستانسیالیسم کاتولیکی علیرغم این، قبل از شروع جنگ جهانی اول کسب اعتبار می کند.

 

۶۱

·      نمایندگان آن در آلمان که ضمنا با مارسل اختلاف نظر داشتند، به شرح زیر بوده اند:

 

الف

·      هه کر

 ب

·       گاردینی

پ

·       پرژیوارا.

 

۶۲

پاپ پیوس دوازدهم

(۱۸۷۶ ـ ۱۹۵۸)

از سال (۱۹۳۹ ـ ۱۹۵۸) پاپ کلیسای کاتولیک رومی بوده است.

 

·      پس از جنگ جهانی دوم که نفوذ اگزیستانسیالیسم به نقطه اوج خود رسیده بود، رابطه اگزیستانسیالیسم کاتولیکی با دیگر جریانات فلسفه کاتولیکی برای مدت معینی تیره شد، تا اینکه در سال ۱۹۵۰ میلادی پاپ پیوس دوازدهم در رساله خود مداخله کرد و اگزیستانسیالیسم را به سبب ایراسیونالیسم، سوبژکتیویسم، ایندیویدوئالیسم آن و به ویژه به سبب انکار تفاوت میان جوهر و اسانس محکوم کرد.

 

۶۳

·      پاپ اگرچه نام اگزیستانسیالیسم کاتولیکی را صریحا بر زبان نیاورد، اما منظورش معلوم بود.

 

۶۴

·      پس از رحلت پاپ پیوس دوازدهم اوضاع برای طرفداران اگزیستانسیالیسم کاتولیکی دو باره مساعدتر شد و در آلمان غربی، گروهی از فلاسفه کاتولیکی بدان روی آوردند که فلاسفه زیر از آن جمله اند:

 

الف

·      مولر

 ب

·      ولته

 پ

 

·      لوتس

 ت

·      بانر

 ث

·      زیورت

 ج

 

·      کرینگس.

 

۶۵

·      این فلاسفه اما عمدتا پیرو هایدگر بودند، نه مارسل.

 

·      مراجعه کنید به اگزیستانسیالیسم، فلسفه کاتولیکی.

 

پایان