دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۳۱۱)

 

 

پروفسور دکتر

ولفگانگ ایشهورن

اریش هان

مانفرد پوشمن

روبرت شولتس

هورست تاوبرت

و دهها تن دیگر

(۱۹۶۹)

برگردان

شین میم شین

ایدئالیسم

ادامه

۶

ایدئالیسم اوبژکتیو (عینی)

·    ایدئالیسم اوبژکتیو (عینی) با نمایندگانی از قبیل افلاطون، توماس فون اکوین و هگل، به تشبثات زیر دست می زند:

الف

·    روح (شعور) را مطلق می کند.

ب

·    روح (شعور) را از بنیان تاریخی ـ جامعه ای اش منفصل می سازد. 

پ

·    روح (شعور) را به موجودیت «اوبژکتیو» («عینی») مستقلی مثلا خدا، روح جهانی، ایده مطلق مبدل می کند که به مثابه اصل آفریننده و اصل ازلی، مقدم بر جهان مادی است.

۷

·    ایدئالیسم اوبژکتیو (عینی) اقرار می کند که جهان مادی، طبیعت و جامعه در خارج از شعور (روح، ذهن) انسانی و مستقل از آن وجود دارند. 

۸

·    ایدئالیسم اوبژکتیو (عینی) اما جهان مادی را نه به مثابه چیزی که از خویشتن خویش پدید آمده و خلق ناپذیر و فنا ناپذیر است و بنا بر قوانین درونی عینی اش حرکت می کند، در نظر نمی گیرد.

۹

·    ایدئالیسم اوبژکتیو (عینی) جهان مادی را به مثابه روح (شعور) در خود در نظر می گیرد.

·    روحی (شعوری) که در خارج از مغز آدمی و مستقل از آن وجود دارد.

۱۰

·    ایدئالیسم اوبژکتیو (عینی) امروزه در مکاتب زیر عرض اندام می کند:

الف

·    در نئوهگلیانیسم

ب

·    در نئوتومیسم

پ

·    در اونتولوژی

·    مراجعه کنید به نئوهگلیانیسم، نئوتومیسم، اونتولوژی

۱۱

·    ایدئالیسم اوبژکتیو (عینی) بنیان تئوری اجتماعی کاتولیکی و اوانگلیکی است.

ادامه دارد.