۱۳۹۴ اسفند ۲۷, پنجشنبه

شعری از مجید نفیسی (32)


هراس
(۷ مه ۲۰۰۵)   
سرچشمه:
اخبار امروز

·        آیا به خانه بازگشته ای
·        پس از گشتِ شبانه با اِلایجا
·        و شاید کاترینا که پشت فرمان می نشیند
·        و از گوشه ی چشم به تو می نگرد؟

·        می دانم که همیشه در بازگشت
·        کلید را به نرمی در قفل می چرخانی
·        و در را به آرامی می بندی
·        از پله ها پاورچین بالا می آیی
·        در خوابگاهت را خاموش می گشایی
·        و پیراهنت را در تاریکی به جا رختی می آویزی
·        وقتی که به بستر می روی
·        گوشی ها را به گوش می گذاری
·        تا رَپ رَپه ی لوکِ مستت
·        مرا از خواب بیدار نکند.

·        اما اکنون در دلِ گرمِ شب
·        از آوای مرغِ مقلدی بیدار شده ام
·        که در پشت پنجره ی خوابگاهم
·        نابهنگامانه جفت خود را می خوانَد.

·        ناگاه آژیرِ بیماربَری را می شنوم
·        و هراسی به دلم راه می جوید.

·        از جا بر می خیزم
·        و بی گشودنِ درِ خوابگاهت
·        به دنبالِ نشانه های حضورِ تو می گردم
·        و از سرپوشِ فروهشته ی آبریز در می یابم
·        که تو به خانه بازگشته ای
·        بی آن که دسته را بفشاری
·        مبادا که پدرت بیدار شود.

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری  

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر