۱۳۹۴ اسفند ۲۸, جمعه

قرآن کریم از دیدی دیگر (82)


ویرایش و تحلیل از
فریدون ابراهیمی

برخورد خداوند به بنده خاطی
و پروردگار بی نیاز شما
صاحب رحمتی بسیار عام گستر است.
  سوره انعام
 آیه ۱۳۳

·        ترجمه این آیه احتمالا نادرست است:
·        عامگستر بی معنی است.
·        شاید عالمگستر باشد.

·        معنی تحت اللفظی:
·        پروردگار شما بی نیاز است و رحمت فراگیری دارد.

·        در این آیه و آیات بعدی، طرز رفتار خدا با بنده خاطی تبیین می یابد.
·        آیات قرآن را باید بطور مشخص مورد بررسی قرار داد.
·        چون هر آیه بسته به شرایط مشخص نازل می شود و حاوی راه حل مناسب با آن شرایط است.
·        از این آیات می توان دریافت که تصمیم رسول خدا راجع به خاطی تواب از چه قرار است:

1
و پروردگار بی نیاز شما
صاحب رحمتی بسیار عالم گستر است.

·        چون رسول اکرم قصد قبول توبه تواب را دارد، تعریف مناسب با آن را از خدا ارائه می دهد:

2
و پروردگار

·        این «و» های آیات الهی، فرمالیسم محض اند.
·        یعنی فاقد کمترین دلیل و معنا و هوده اند.
·        «و» معمولا به عنوان حرف ربط، کلمات و یا جملات متنوعی را به یکدیگر پیوند می دهد:
·        حسن و حسین رفتند.
·        حسن آمد و حسین رفت.

3
·        «و» در اول جمله بی معنی و بی هوده است.
·        رسول اکرم با این «و» های بی هوده و بی معنا، قصد پوز دادن به کریم و اکرم داشته است.
·        قصد خالی بندی داشته است.
·        اگر حافظه خطا نکند، سران ساز و مان چریک های فدائی و خلق هم آیات خود را با همین فرمالیسم «و»، «و هر آینه» و غیره نازل می کردند.
·        تفخر توانگر کند فرد را.

4

و پروردگار

·        رسول اکرم خدا را پروردگار قلمداد می کند.

·        پروردگار در آثار سعدی بکرات به کار می رود:
·        پروردگار بنده.
·        پروردگار غلام.

·        پروردگار بنده کسی است که پرورش بنده را به عهده می گیرد.

·        پروردگار بنده، ارباب بنده داری است که بنده وحشی را اهلی می کند.

·        اگر از عهده پرورش او برنیاید، یعنی اگر بنده تن به اهلی شدن در ندهد، او را نا اهل می نامند.
·        فرزند و یا بنده نا اهل به فرزند و بنده ای اطلاق می شود که برخلاف آداب و عادات خانواده و پروردگارش عمل کند.

5

و پروردگار

·        رسول اکرم بدین طریق و با این ترفند، بسان روح الله خمینی، دوئالیسم مربی و مربا را به شکل دوئالیسم پروردگار و بنده بسط و تعمیم می دهد تا زمینه تئولوژیکی و پسیکولوژیکی لازم را برای قبول توبه تواب فراهم آورد.
·        چون مربی بنده ی خاطی شخص شخیص خدا بوده، پس او را می شناسد و توبه اش را درجا می پذیرد.

6
و پروردگار بی نیاز شما

·        سؤال انگیز صفتی است که رسول اکرم به پروردگار نسبت می دهد:
·        پروردگار بی نیاز.

·        رسول اکرم بدین طریق با تیر واحدی در آن واحد، چندین نشان می زند:  

الف
·        او ـ قبل از همه ـ بنده خاطی تواب را به مثابه موجودی بی همه چیز و محتاج مورد تحقیر قرار می دهد و پروردگار بنده را به مثابه ثروتمند و بی نیاز مورد تجلیل قرار می دهد.
·        به عبارت دیگر، دوئالیسم توانگر و گدا را به شکل دوئالیسم پرودگار بی نیاز و بنده نیازمند بسط و تعمیم می دهد.

ب

·        پس از بازداشت سران حزب توده و رسواسازی بی شرمانه آنان در مطبوعات و رسانه ها، شباهنگام کوسه با همین دوئالیسم بر لب در صفحه تلویزیون ظاهر شد:
·        خیال نکنید که دول سوسیالیستی به حمایت از شما برخواهند خاست.
·        «ما به آسانی آب خوردن می توانیم همه آنها را بخریم.
·        فقط کافی است قرار داد خرید چند پیت پنیر با آنها ببندیم.»
·        (نقل به مضمون)  

·        محتوای این سخن کوسه با محتوای همین آیه انطباق مضمونی ـ معیاری ـ ایده ئولوژیکی دارد:
·        این به معنی معیار معیارها جا زدن میزان ثروت است.
·        هر کس خرپول تر و بی نیازتر، به همان اندازه، عزیزتر و ارجمندتر.

ت

و پروردگار بی نیاز شما

·        از همین مفهوم همین آیه می توان به ماهیت طبقاتی رسول اکرم و اسلام پی برد.

·        رسول اکرم و اسلام بلحاظ طبقاتی، ضد توده ای، ضد توده مولد و زحمتکش است.

·        توده را رسول اکرم فقط وقتی لازم دارد که به خونش نیاز دارد.
·        تا بر امواج خون توده کشتی منافع طبقه حاکمه بنده دار را به ساحل ایدئال رساند.

·        خدای اسلام خدای بی نیاز و خدای بی نیازان است و نه خدای توده های بی همه چیز مولدِ همه چیزِ محتاج همه چیز.

7
و پروردگار بی نیاز شما
صاحب رحمتی بسیار عالم گستر است.

·        صاحب رحمت جا زدن خدا نشانه تصمیم رسول اکرم راجع به قبول توبه تواب است.
·        چون پروردگار بنده، بی نیاز و بخشنده است، پس توبه بنده خاطی را می پذیرد و اجازه می دهد که استثمار شود.
·        اما اگر همین بنده خاطی، پیر و یا علیل بود و به درد استثمار نمی خورد، رسول اکرم آیه مطلقا متضادی نازل می کرد و از قبول توبه اش توسط پروردگار بی نیاز صاحب رحمت عالمگستر نا امیدش می ساخت و بسان سگ گری از درگاه خدا و خود می راند.

8
و پروردگار شما صاحب رحمتی وسیع است
و عجله در عقوبت گناهکاران نمی ‌کند
  سوره انعام
 آیه ۱۴۷

·        این آیه قرآن کریم فاقد صراحت آیه قبلی است:
·        پروردگار بنده کماکان صاحب همان رحمت وسیع قبلی است، ولی در عقوبت (شکنجه و عذاب) بندگان خاطی عجله ندارد.
·        یعنی سر فرصت آنها را دراز می کند و تن شان را به ضرت شلاق آتشین آش و لاش می کند تا دیگر از املاک اربابی پا به فرار نگذارند.

·        وقتی از ضرورت بررسی مشخص آیات قرآن سخن می رود، به همین دلیل است.  

9
همانا رحمت و بخشش من
تمامی اشیاء و موجودات را فرا گرفته است
  سوره اعراف
 آیه ۱۵۶

·        این آیه حال و هوای دیگری دارد:
·        خدا نه تنها توبه تواب جاندار را، بلکه حتی توبه جانوران و جمادات را در جا می پذیرد.
·        خوش به حال جماد و جانور و جانداری که چنین خدائی دارد.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر