۱۳۹۲ اسفند ۱۴, چهارشنبه

رخش می گرید!

ﺟﻼﻝ ﺳﺮاﻓﺮاﺯ 
(ﺁﺑﺎﻥ 1363)  
به یاد ﺑﻬﺮاﻡ اﻓﻀﻠﻲ 
سرچشمه:
ﺳﺎﻳﺖ ﻧﺎﺧﺪا اﻓﻀﻠﻲ

 
رهنورد در دریای مه
اثری از داوید کاسپار

·        رخش می گرید
·        سوارش نیست

·        در شب زخمی
·        شیهه ی گنگی است

·        ناویان در بندر خاموش می چرخند
·        در هوای مه، خروشی نیست
·        انتظاری هست، اما

·        قلب بهرام است
·        اینک می‌ تپد در گیجی بندر

·        بندر ـ این قفل بزرگ بسته

·        این خسته ـ
·        داس ها و سیب های کال
·        شاخه ‌های لال

·        زن کنار پرده ی مسدود
·        یادهایش،
·        لرزش لب هاش

·        رعشه انگشت هایش،
·        بچه هایش
·        - چشم هاشان سرخ و خواب آلود ـ

·        زال در تنهایی مغموم کز کرده
·        رخش دریایی در اندوه سوار کشته می گرید
·        رخش می بوید
·        رخش می جوید
·        سواری را که دیگر نیست.

·        روز
·        همچو فریادی درون بندر مرموز جاری می‌ شود، باران
·        چربی و چرک و چروک از بند بند جاشوان خسته بالا می‌ کشد
·        غوغا ست در خاموشی بندر

·        ناوی خاموش با خود حرف ها دارد
·        گفته و ناگفته بس چون و چرا دارد
·         
·        قلب بهرام است
·        اینک می ‌تپد در عرشه و لنگر

پایان 
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر