عصیان

زندگی رنگی تازه می خواهد، زنگی نو، عصیانی شفاف، اندیشه ای که در صف سایه ها نمی گنجد.

یوسف صدیق (گیلراد)
(فروردین ۱۳۹۱)
سرچشمه
اخبار روز:
www.akhbar-rooz.com

• دیگر نمی خواهم
• ساعت درونی ام را تنظیم کنم.

• بگذار قطار زمان رود خانه ای باشد
• بی هیچ سدی، بی هیچ ایستگاهی .

• دیگر از دایره ی چرخان چرخش ها خسته شده ام.
• می خواهم شبیخون بزنم به تیک تاک شب ها.

• ستاره ها را بشکنم، ماه را پایین بیاورم.
• می خواهم هجوم ببرم به تاک تیک روزها.

• پنبه ی ابرها را می خواهم
• به بیمارستان های مناطق جنگ زده بفرستم.

• می خواهم برفابه بپاشم به صورت خورشید
• و جایی کنار زمان
• تکه تکه از شب بردارم،
• تکه تکه از روز.

• همه را در مخلوطکن بریزم
• مثل شیر و توت فرنگی،
• مثل بیم و امید.

*****

• زندگی رنگی تازه می خواهد،
• زنگی نو،
• عصیانی شفاف،
• اندیشه ای که در صف سایه ها نمی گنجد.

*****

• دیگر دوست ندارم
• ساعت زیستی ام
• خود را در خود تکرار کند

• با بهانه های مکرر،
• مثل چهار فصلی
• که گویا هرگز به نوبت پنجم نمی رسد.

پایان