۱۳۹۶ آذر ۴, شنبه

سیری در شعری از معینی کرمانشاهی (۴)

 
رحیم معینی کرمانشاهی
(۱۳۰۱ ـ ۱۳۹۴) 
  نقاش، روزنامه‌ نگار، نویسنده، شاعر و تصنیف سرا
 
ویاریش و تحلیل
از
میمحا نجار


زنده کُش بوده و با مرده پرستی شادیم
این گواهی است،
که
 ما 
طالب گوریم
هنوز

معنی تحت اللفظی:
ما
زنده کش و مرده پرست بوده ایم
این دال بر گورگروی ما ست.
 
معینی کرمانشاهی
در 
این بیت شعر
دیالک تیک زنده ستیزی و  مرده پرستی
را
به شکل دیالک تیک زنده کشی و مرده پرستی رادیکالیزه می کند
و
از آن گورگروی و یا گورطلبی را استخراج می کند.
 
دیالک تیک زنده ستیزی و  مرده پرستی
یکی از ضرب المثل های توده ای است.
 
در این ضرب المثل توده ای
دانش تجربی ارجمند نیاکان ما 
تجرید یافته است:
 
مردم جامعه ما
چشم دیدن همدیگر را ندارند.
 
این
ولی مانع آن نمی شود
که
 پس از مرگ شان به ذکر خیر از مرده ها کمر بربندند 
و
مرده
را
چه بسا
حتی
ایدئالیزه کنند
و
به
عرش اعلی ببرند.
 
منشاء طبقاتی و فرماسیونی این خصوصیت اما چیست؟
 
اکثریت قریب به اتفاق شعرای ایران
اصلا
اندیشیدن بلد نیستند.
 
معینی کرمانشاهی
قبل از سرایش این شعر
واژه های همقافیه نور و دور و کور و گور و غیره
را
پیدا و یاد داشت می کند.
 
بعد
  به ساز آن واژه ها می رقصد، 
تا اینکه شعری سرهم بندی می شود.
 
شعر
شعرا
 را 
می سراید
و
نه
شعرا
شعر
را.
 
واژه گور سبب می شود که شاعر به دیالک تیک زنده کشی و مرده پرستی برسد.
 
۲
زنده کُش بوده و با مرده پرستی شادیم
این گواهی است،
که
 ما 
طالب گوریم
هنوز
 
دیالک تیک زنده ستیزی و  مرده پرستی
اصلا
ربطی به گورطلبی ندارد.
 
دیالک تیک زنده ستیزی و  مرده پرستی
پس از ورود بشریت به جامعه طبقاتی تشکیل شده است.
 
در این ضرب المثل
دنیایی اندیشه گنجانده شده است.
 
کدام اندیشه ها؟
 
ادامه دارد.
 

۱ نظر: