سیری در شعری از جهانگیر صداقت فر (10)

 

جهانگیر صداقت فر

 

توانا بود هر که "دارا" بود  

ز "ثروت" دل‌ پیر برنا بود    

سرچشمه:

سایت اخبار روز

http://www.akhbar-rooz.com

·       چه پند است این، چه پند است این، چه پند است

·       چه پنداری پلید و ناپسند است:

·       کجا بر تر بود علم از ز‌ر   و سیم؟

·       چرا از راست گفتن می ‌‌هراسیم؟

·       کجا دیدی که علم آمخته پیری

·       شود برنا دل‌ از روشن ضمیری ؟

·       توانگر باشی‌ ار تو، دل‌ جوانی‌

·       نخواهی پیر شد تا گنج بانی‌

·       تو را ثروت رهاند از بلایا

·       نباشد مر تو را تشویش ِ فردا

·       ندیدم مفلسی را شاد باشد

·       مگر درویش ِ مادرزاد باشد!

·       هر آن کس را که روی سفره نان است

·       ز غم فارغ، دلش دائم جوان است

·       چه سود ار علم باشد نان نباشد

·       خیال آسودگی امکان نباشد

·       گرت بی‌ آب و نانی کرده بیداد

·       نمی آید به کارت علم، استاد !

·       به روز ار باشدت معده گرسنه

·       و جان در زمهریر ِ شب برهنه:

·       در آن محنتکده مکتب حرام است

·       نه‌ "شیمی‌" چاشت، نه‌ "هندسه" شا‌م است

·       فقیر ِ عالم، آن یک لا قبا مرد

·       که در دانش پژوهی عمر سر کرد،

·       که دل‌ خوش داشت با بی‌ مایه القاب:

·       جنابِ  دکتر و ماه ِ جهانتاب،

·       نه‌ ا ش همدم نه‌ ا ش یک یار جانی ‌است

·       به گردش فوج اصحابِ زبانی‌ ‌ست

·       بجز "به‌‌‌ به‌‌‌" کلام او نیرزد

·       به‌‌‌ دیناری تمام ِ او نیرزد

·       ز آیاتِ   کتابِ   آسمانی

·       نصیبش طعنه‌ های لنترانی !

·       توانگر دائم اما فارغ البال

·       خردمند و هنر پرور، خوش اقبال

·       توانگر در همه فنّ اوستاد است

·       نماد داد و عدل و اعتماد است

·       خود از پشتِ  شهان ِ پیشداد است

·       خلف زاد ِ کیان ِ و کیقباد است !

***

·       اگر چه پندِ  پیر ِ طوس، ‌ای دوست

·       به‌‌‌ جای خود بسی‌ نغز است و نیکو ست

·       مرا پس پشتِ عمری آزمودن:

·       به‌‌‌ دستان ِ تهی الماس سودن !

·       من از باری که پروردم، نخوردم

·       ز کشتِ خویش جز حسرت نبردم

·       ز دانش چنته ام هر چند پر بود

·       به سفره قاتق ِ نانی نیافزود

***

·       ز من بشنو هلا ‌ای جان ِ فرزند

·       به اندرز ِ نیاکان گوش بر بند

·       تو را پیرانه سر آن دستگیر است

·       که خود از خوان ِ رنگین تو سیر است

·       "توان" بی‌ مال و مکنت ریشخند است

·       تناقض نه‌، فریب است و چرند است

·       ز زر شأن و مقام   آید پدیدار

·       ز دانائی غم و تشویش و ادبار

·       من این را با تو گفتم، بر حذر باش

·       برو دنبال ِ مال و سیم و ز ر باش.

پایان

ادامه دارد

ویرایش شعر از تارنمای دایرة المعارف روشنگری