ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿قُلْ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ
تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ
الشَّاكِرِينَ﴾
[ الأنعام: ۶۳]
بگو:
چه كسى شما را از وحشتهاى خشكى و دريا مى‌رهاند؟
او را به زارى و در نهان مى‌خوانيد كه اگر از اين مهلكه ما را برهاند، ما نيز از سپاسگزاران خواهيم بود.
کریم
در این آیه، از الله، یعنی از انعکاس انتزاعی اربابان برده دار،
منجی بندگان از خشکسالی و طوفان سر هم بندی می کند
و
از بندگان می خواهد که دست به تضرع بزنند و رهایی از خشکسالی و طوفان و غیره را
طلب کنند و جزو سپاسگزاران (مظهر تسلیم و اطاعت مطلق از الله و برده داران باشند.)
طلب کنند و جزو سپاسگزاران (مظهر تسلیم و اطاعت مطلق از الله و برده داران باشند.)
﴿قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُم مِّنْهَا وَمِن كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِكُونَ﴾
[ الأنعام: ۶۴]
بگو: خداست كه شما را از آن مهلكه و از هر اندوهى مى‌رهاند، باز هم بدو شرك مى‌آوريد.
کریم
در این آیه، ضمن تکرار منجی بشر بودن الله،از شرک بندگان (برگزیدن ارباب دیگر) انتقاد می کند.
در این آیه،
دیالک تیک داد و ستد
به صورت دیالک تیک نجات و اطاعت و عبادت و عبودیت بسط و تعمیم داده می شود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر