سپیده قلیان
(۱۳۷۳)
دانشجوی حقوق و دامپزشکی
منبع:
حریفی در فیسبوک
ما چهار خانواده بزرگ سیاسی داریم:
۱
پهلوی‌گرایان
۲
ملی‌گرایان
۳
اسلام‌گرایان
۴
چپ‌گرایان.
ما وقتی رستگار می‌شویم که این چهار خانواده فراسوی اختلافاتشان بفهمند باید بر سر چیزی مشترک توافق کنند.
آن چیز مشترک «ایران» به عنوان جامعهٔ سیاسی، افق و هدف مشترک است.
برای جامعه شناسی
باید
به تجزیه و تحلیل طبقاتی جامعه
خطر کرد.
احزاب و سازمان ها و شخصیت های سیاسی
هم
کم یا بیش
نمایندگان اقشار و طبقات جامعه اند.
فرق هم نمی کند
که
خودشان بدانند و یا ندانند.
بخواهند و یا نخواهند.
هر آهی
حتی
بیانگر تعلقات طبقاتی
است،
چه رسد به احزاب و سازمان ها و شخصیت های سیاسی و مذهبی و هنری و استه تیکی و اتیکی و غیره.
به قول لنین
همه چیز را باید از صراحت طبقاتی گذراند.
فرق فرزانه با ساده لوح
همین جا ست.
منافع
یکی از مهم ترین مفاهیم ماتریالیسم تاریخی است.
منافع
۱
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2656
۲
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2659
۳
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2663
۴
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2733
۵
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/2740
پایان
منافع طبقاتی
مهم ترین قبله خلایق است.
به همین دلیل باید دست به ریشه برد و به شناخت ترکیب طبقاتی جامعه و آرایش طبقاتی آن نایل آمد.
فقط در آن صورت
می توان تحلیل رئالیستی و راسیونالیستی از جامعه عرضه کرد.
برای تمرین تفکر مفهومی
خانواده های سیاسی کذایی سپیده
را
مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهیم
تا
اثبات کنیم که وحدت میان آنها نه امکان پذیر است و نه معقول و نه مقبول.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر