۱۳۹۷ تیر ۲۹, جمعه

خود آموز خود اندیشی (۵)


شین میم شین

 نه اندیشه مادرزاد وجود دارد
و
نه اندیشیدن مادرزادی.

اندیشیدن
را
باید مثل هرعلم،
در روندی دشوار فراگرفت.
 

 ۱
خداوند بخشنده دستگیر 
کریم عطابخش پوزش پذیر

معنی تحت اللفظی:

خدا
(الله)
از
سویی
خداوند بخشنده و دست گیرنده ای
است
و
از سوی دیگر
کریم (سخی) دست و دلباز عذر پذیری است
  
در این بیت شعر
جامعه ـ تئوری سعدی
تبلیغ می شود:
  
 سؤال

جامعه بشری
در جامعه ـ تئوری سعدی
(و بعدها حافظ)
از دو «طبقه» اصلی تشکیل می یابد:

الف
طبقه ت 

ب
«طبقه» گ

جواب

جامعه بشری
در جامعه ـ تئوری سعدی
(و بعدها حافظ)
از دو «طبقه» اصلی تشکیل می یابد:

الف
طبقه توانگر

ب
«طبقه» گدا

۲
خداوند بخشنده دستگیر 
کریم عطابخش پوزش پذیر

سعدی
هم در بوستان و هم در گلستان
فصلی
را
به
ایندو طبقه اختصاص داده است.

توانگر
در جامعه ـ تئوری سعدی
نور چشم خدا ست.

خود خدا
ضمنا
انعکاس انتزاعی ـ آسمانی توانگران زمین است.

مراجعه کنید
به
سلسله ـ تحلیل های ما از آیات قرآن کریم.
قرآن کریم از دیدی دیگر

۳
خداوند بخشنده دستگیر 
کریم عطابخش پوزش پذیر

خدا
(الله)
که
مالک و صاحب (خداوند) همه نعمات مادی
است،
بخش معینی از نعمات مادی
را
به
طبقه توانگر جامعه
(اشرافیت بنده دار و فئودال و روحانی و بعدها بورژوازی)
 ارزانی می دارد.

طبقه توانگر جامعه
باید بخورد و بنوشد و بپوشد و کیف خر کند.

ولی
هرگز
نباید
فونکسیون اجتماعی خود
را
فراموش کند.

سؤال

فونکسیون اجتماعی طبقه توانگر جامعه
بذل و بخشش به اکثریت فقیر جامعه است.

شعار برنامه ای سعدی
عبارت است
از
بخور ـ بنوش، بپوش ـ ب

جواب

فونکسیون اجتماعی طبقه توانگر جامعه
بذل و بخشش به اکثریت فقیر جامعه است.

شعار برنامه ای سعدی
عبارت است
از
بخور ـ بنوش، بپوش ـ بپاش

۴
خداوند بخشنده دستگیر 
کریم عطابخش پوزش پذیر

سعدی
در مصراع اول  این بیت
فونکسیون اجتماعی طبقه توانگر جامعه
را
به خدا نسبت می دهد:

بذل و بخشش
را

مسئله
اما
مفهوم پوزش پذیر
در مصراع دوم است.

الله
در قرآن کریم
انعکاس انتزاعی ـ آسمانی طبقه بنده دار جامعه
است.

بشریت
از شاه تا گدا
بندگان الله اند.

الله
ارباب بنده دار انتزاعی ـ آسمانی
است.

مفهوم پوزش پذیری
نتیجه تجرید عذر آوردن و پوزش طلبیدن بنده های فراری مجددا بازگشته
 و توبه کرده 
است.

بنده به تنگ آمده فراری از قید و بند و زجر و آزار بندگی
وقتی
از سر ناچاری به نزد ارباب بنده دار برمی گردد و یا دستگیر می شود،
از 
ارباب عذرخواهی می کند،
ارباب بنده دار
باید
بسان الله
پوزش پذیر باشد.

یعنی عذر او را بپذیرد و مجددا یوغ بردگی بر گرده اش نهد و مورد استثمار همه جانبه قرار دهد.

سعدی
در گلستان این حقیقت امر
را
صریح تر از اینجا
مطرح می سازد:

بنده
همان، به
که
ز تقصیر خویش

عذر به درگاه خدای آورد

ور نه ،
سزاورا خداوندی اش،
کس نتواند که به جای آورد.

۶
خداوند بخشنده دستگیر 
کریم عطابخش پوزش پذیر

سؤال

اکنون معلوم می شود
که
الله
ضمنا
انعکاس الف ـ آ  اعضای طبقه بنده دار
است.

جواب

سؤال
اکنون معلوم می شود
که
الله
ضمنا
انعکاس انتزاعی ـ آسمانی اعضای طبقه بنده دار
است.

ما
در
تئولوژی
(فقه، شریعت)
با
دوئالیسم عبد و معبود
سروکار پیدا می کنیم.

عبد
(بنده، برده، رهی، کنیز، غلام)
فرد بی همه چیز علیل و ذلیلی است.

زباله واره است.

اصلا
آدم محسوب نمی شود.

به قول ارسطو
عبد
(بنده)
 ابزار سخنگو ست.

مثل گاو و گاوآهن است.

با این تفاوت که توان تکلم دارد.

معبود
اما
فردی با همه چیز است.

تعریف اغراق آمیز کریم
از
وسعت املاک و میزان مستغلات و تعداد پرستندگان و ثورتو دارائی اش
در قرآن کریم
شنیدنی است:

الله
مالک زمین و سماوات (آسمان ها)
است.

مالک شرقین و غربین است.

ارباب میلیون ها ملک و جن و انس و غیره است.

دم و دستگاه الله
شباهت غریبی به دم و دستگاه خوانین و سلاطین فرماسیون های برده داری و فئودالی دارد.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر