ارگانیسم (اندام) (1)

پروفسور گئورگ کلاوس
پروفسور کامیلا وارنکه
برگردان شین میم شین

• ارگانیسم یک واژه یونانی است.
• ارگانیسم به سیستمی اطلاق می شود که خودتنظیمگر، خودسازمانده، خودتعمیرگر، خودبازتولیدگر باشد و عناصر متشکله اش از پروتئین ها و اسیدهای نوکلئینی تشکیل یافته باشند.

• مفهوم «ارگانیسم» ـ در معنی کنونی آن ـ در چالش فکری میان مکانیسیسم و فرقه های مختلف ویتالیسم پدید آمده است:

الف
مکانیسیسم

1

• مکانیسیسم قرن هفدهم و هجدهم، ارگانیسم را بمثابه ماشینی بغرنج تعریف می کرد که برای درک و فهم کامل شیوه عملش باید به شناخت عناصر و یا بخش ها و روابط مکانیکی میان آنها نایل آمد.

2

• این تئوری دست پخت دکارت بوده و سنگپایه مفهوم علمی ارگانیسم را تشکیل می دهد.
• اینجا ارگانیسم صریحا بمثابه یک ابژکت طبیعی و قابل پژوهش علمی تلقی می شود.

رنه دکارت (1596 ـ 1650)
فیلسوف، ریاضی دان و عالم علوم طبیعی
از مؤسسین راسیونالیسم مدرن عصر جدید آغازین
تفکر راسیونالیستی او را کارتزیانیسم نیز می نامند.

3

• یاتروفیزیک که به پیروی از دکارت، به آناتومی و پژوهش کردوکار ماهیچه ای و روندهای مکانیکی در جسم بطور کلی می پرداخت (سنرت، بورلی، بلینی، باقلیوی)

4

• یاتروشیمی جذب و دفع را بمثابه حرکت اتمی مکانیکی تلقی می کرد. (دلابو، مایوف، ویلیس)

5

ژولیان لامتری (1709 ـ 1751)

• لامتری نه فقط ارگانیسم حیوانی، بلکه ارگانیسم انسانی را نیز ماشینی قلمداد می کرد.

• یاتروفیزیک، یاتروشیمی و لامتری علم مکانیک را برای بررسی روندهای ارگانیسمی مورد استفاده قرار می دادند.

• (یاتروفیزیک به آموزش پزشکی در قرن هفدهم اطلاق می شود که روندهای حیاتی و تغییرات حاصله در بدن به سبب بیماری ها را ناشی از روندهای فیزیکی و مکانیکی می دانست و برای تحت تأثیر قرار دادن آنها وسایل و طرق فیزیکی و مکانیکی را لازم می دانست.
• یاتروشیمی به آموزش پزشکی در قرن هفدهم اطلاق می شود که روندهای حیاتی و تغییرات حاصله در بدن به سبب بیماری ها را ناشی از روندها و واکنش های شیمیائی می دانست و برای تحت تأثیر قرار دادن آنها وسایل و طرق شیمیائی را لازم می دانست. مترجم)

ادامه دارد