مائوئیسم و رسالت تاریخی طبقه کارگر (۸)

 

مائوئیسم

و

رسالت تاریخی طبقه کارگر

(نقد ایده ئولوژی بورژوایی)  

پروفسور دکتر  رولف ماکس

برگردان

شین میم شین

 

بخش اول

ماهیت ضد سوسیالیستی طرح مائوئیستی جامعه

ادامه

 

۶۶

همسطح سازی

 

·      در طرح اجتماعی ـ سیاسی مائوئیسم، آماج همسطح سازی و همشکل سازی (اونی فرماسیون) اجتماعی مصنوعی و مساوی سازی بدوی تثبیت یافته است.  

همشکل سازی

مساوی سازی

  

۶۷

·      جالب تر از همه ایدئال مائوتسه تونگ از «دموکراسی نوین» در سال ۱۹۴۰ است که از اهمیت بنیادی برای کل طرح مائوئیستی جامعه است که اثرات سیاسی و اجتماعی اش تا دیکتاتوری نظامی ـ بوروکراتیکی یاران مائو تا همین امروز می رسد. 

۶۸

·      در این ایدئال مائوتسه تونگ، سر و کله اندیشه موسوم به «وحدت بزرگ» توده های خلق از سال ۱۹۱۹ دوباره پیدا می شود.  

۶۹

·      با این تفاوت که این ایدئال مائوتسه تونگ، تدقیق می شود و با محتوایی پر می شود که با ترمینولوژی (اصطلاح) به عاریه گرفته شده ای از مارکسیسم ـ لنینیسم عرضه می شود. 

۷۰

·      مائوتسه تونگ، «دموکراسی نوین» را به مثابه نوعی از دولت تعریف می کند که نه، دیکتاتوری بورژوایی است و نه دیکتاتوری پرولتاریا.

·      بلکه «دیکتاتوری کلیه طبقات انقلابی است» و یا «دیکتاتوری مشترک بسیاری از طبقات ضد امپریالیستی است.»

·      (مائوتسه تونگ، «آثار منتخب»، جلد ۲، ۱۹۶۳، ص ۶۶۹ به زبان چینی)

۷۱

·      بدین طریق، بورژوازی ملی نیز جزو اعمال کنندگان دیکتاتوری محسوب می شود.

۷۲

·      در طرح مربوط به «دموکراسی نوین» مائوتسه تونگ تفاوت های عینی موجود میان اقشار و طبقات اجتماعی، در مه غلیظی فرو می روند.  

·      (مرزهای طبقاتی موجود میان اقشار و طبقات اجتماعی مختلف مخدوش می شوند، کمرنگ می شوند و از بین می روند. مترجم)

۷۳

·      اینجا، دستکم، از گرایشی پرده بر می افتد که دال بر سمتگیری مائوئیستی در جهت تشکیل توده ی نسبتا بی تمایز، به لحاظ اجتماعی و ایده ئولوژیکی همشکل (اونی فرم)، به مثابه ابزاری در اختیار سیاست شووینیستی است که بسته به میل و هوس می توان آن را خم و راست کرد و مورد استفاده قرار داد. 

۷۴

·       مائوتسه تونگ همزمان توضیح می دهد که  «نظام سیاسی دموکراسی نوین ، ماهیتا به معنی سپردن قدرت به دست دهقانان است.»

·      (ایضا همانجا، ص ۶۸۵)

۷۵

·      دلیل مائوتسه تونگ این است که دهقانان توده عظیم جمعیت کشور را تشکیل می دهند.  

·    (اینجا دیالک تیک کمیت و کیفیت وارونه می شود.

·    در دیالک تیک کمیت و کیفیت، نقش تعیین کننده از ان کیفیت است. مترجم)

۷۶

·      اینجا، به طرز مبتنی بر فاکت تصدیق می شود که مائوئیسم، برجسته و عمده گشتن اقشار و طبقات اجتماعی دیگری از توده را، به مثابه انحرافاتی از عادیات (نرمال ها، عادی ها) محسوب می دارد. 

ادامه دارد.