تأملی
بر
تفسیری از «لبخندی»
که
لبخند
نیست.
ویرایش و تحلیل
از
میم حجری
سرچشمه:
آینده ما
۲۸ مرداد و اندیشه هائی در باره یک لبخند
رضا نافعی
۲۸ مرداد و اندیشه هائی در باره یک لبخند
رضا نافعی
انوشه
اگر بخت گقتن می داشت
باز هم برای آنها که هستند
و آنها که » از این پس به جهان می آیند »
می گفت
که
ما راویان قصه های رفته از یاد نیستیم،
از اکنون می گوئیم و از فردای بهتر .
ما پیام آوران صبح رخشانیم
که
ما راویان قصه های رفته از یاد نیستیم،
از اکنون می گوئیم و از فردای بهتر .
ما پیام آوران صبح رخشانیم
۱
ما پیام آوران صبح رخشانیم
گفته شد
که
دلیل تجلیل حزب توده از سرداران شهید
همان دلیل تجلیل روحانیت شیعی
از
امامان شهید
است.
این دلیل
اما
از چه قرار است؟
دلیل این تجلیل از شهدا
در تحلیل نهایی
دیالک تیکی از عوام وارگی و عوامفریبی
است:
۲
وقتی کسی توان تفکر مفهومی نداشته باشد
وقتی کسی عاجز از خوداندیشی باشد
کله اش
برهوت اندیشه اندیشیده
خواهد بود
و
چنته اش
برهوت سخن سنجیده.
۳
وقتی تفکر مفهومی توده ای نشده باشد
وقتی توده بیگانه با مفاهیم فلسفی باشد
وقتی توده عاجز از تفکر مفهومی باشد
امکان برقراری رابطه مفهومی با توده فراهم نمی آید.
رشته پیوند روشنگر (روحانیت شیعی، حزب توده) با جامعه قطع می شود.
به قول فروغ فیسوف،
چراغ رابطه خاموش می شود.
۴
در این دیالک تیک خریت و خر کردن (استحمار) و خر سواری
است
که
غریزه
جای خالی عقل
را
پر می کند
و
یکه تاز میادین فکری می گردد.
در این شرایط سوبژکتیو است
که
اعضای طویله موسوم به جامعه
نه
با
مفاهیم عقلی ـ فلسفی
بلکه
با
مفاهیم غریزی
با
مفاهیم مذهبی وشبه مذهبی
«هماندیشی» (مبادله فکری) می کنند.
در این شرایط سوبژکتیو است
که
اعضای طویله موسوم به جامعه
به عوض اقناع منطقی و نظری (تئوریکی)،
اقناع غریزی
(اقناع مبتنی و متکی بر شور و شوق و احساس و عاطفه و عهد و پیمان و ایمان و غیره)
می شوند.
در این شرایط سوبژکتیو است
که
اعضای طویله موسوم به جامعه
به ضخامت شهیدنامه های خود می نازند.
تعداد شهدای خود
را
به رخ همدیگر می کشند.
از
حجم خون ریخته شده از اندام اعضای طویله خود
معیار حقانیت
اختراع می کنند:
بدین طریق
و
بنا بر این معیار
هر کس
خرتر و خرد ستیزتر بوده
و
تعداد شهدایش به همان اندازه، بیشتر بوده،
حق به جانب تر بوده است.
بدین طریق
احزاب مذهبی و شبه مذهبی
سنت شهادت و شهید پرستی
را
پی می افکنند و پی می گیرند.
در چنین جوی (اتمسفری) است
که
مفاهیم عهد عتیق
از گورهای هزاران ساله بدر کشیده می شوند،
تر و تمیز می شوند،
سوهان می خورند و براق می شوند
و
به عنوان معاییر تمیز حقیقت از باطل
رواج داده می شوند:
مفاهیم مقاومت تا حد مرگ در زیر زجر و شکنجه و آزار،
شهامت، شجاعت، جانبازی، وفاداری، فداکاری،
وفا به عهد، پرهیز از پیمان شکنی،
شیروارگی، دلاوری، ناموری و الی آخر.
بدین طریق
رفته رفته
عقل کل اندیش
مهجور می شود
و
غریزه ظاهربین ظاهرپرست
بر اریکه قدرت می نشیند
و
جامعه
طویله می شود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر