دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۶۶۰)

 

پروفسور دکتر 

ولفگانگ ایشهورن
اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت 

و دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)

برگردان
شین میم شین 

خلاقیت

۱

·     خلاقیت، عنصری در کردوکار افراد و گروه های اجتماعی است که در جهت تشکیل و یا تکمیل ارزش های مادی و فکری موجود به معنی پیشرفت جامعتی صورت می گیرد.

۲

·     خلاقیت با تفکر فشرده (غلیظ) و جست و جوی مهارناپذیر معارف (شناخت ها) و عمل منطبق با آنها در پیوند است.

۳

·     آماج تفکر و عمل خلاق، غنی تر سازی و بهترسازی چیزهای موجود در راستای پیشرفت جامعتی مثلا زیر است:

الف

·     معارف موجود

ب

·     مهارت های موجود

پ

·     فراورده های موجود

ت

·     مشخصات موجود

۴

·     خلاقیت همیشه با ایجاد معارف جدید از معارف موجود و یا طرق استفاده جدید از معارف موجود در رابطه است.

۵

·     خلاقیت بدین معنا  حاوی کسب و تکمیل معارف و عمل مولد جامعتی هرچه بهتر است.

۶

·    در همه عرصه های جامعه مثلا عرصه های زیر خلاقیت وجود دارد:

الف

·    در عرصه تولید

ب

·    در عرصه علم

پ

·    در عرصه سیاست

ت

·    در عرصه فرهنگ

ث

·    در عرصه تشکیل شخصیت و غیره

۷

·    خلاقیت در عرصه تولید مادی و فکری، حوزه تعیین کننده ای در توسعه جامعتی است.

۸

·     کردوکار تولیدی خلاق توده های زحمتکش برای توسعه نیروهای مولده نوین و برای کاربست نیروهای مولده نوین و مناسبات تولیدی منطبق با آنها، بنیان نهایتا تعیین کننده پیشرفت جامعتی است.

ادامه دارد.