۱۴۰۲ فروردین ۳, پنجشنبه

درنگی در آرزوهای لودویگ فویرباخ (۴)


میم حجری

آروزی من

 تبدیل کاندیداهای بهشت به ساکنین و دانش آموزان دنیای فعلی است.

 

  فویرباخ که منتقد انجیل بوده، نمی داند که دوئالیسم جنت و جهنم در کتب مقدس چیست.

اگر می دانست که بشریت بیش از صد هزار سال در جنت جامعه برابران و خواهران و برادران زیسته است، 

بعد در اثر توسعه نیروهای مولده، جامعه بشری وارد جهنم جامعه طبقاتی شده است،

هم 

محتوا و دلیل تراژدی های سوزناک یونان باستان در سوگ جنت از دست رفته را می فهمید  

و

هم

دلیل ایدئآلیزاسیون جنت در کتب مقدس را درک می کرد.

مذهب با ایدئالیزاسیون جنت، 

جنت رئال بر باد رفته را با جنت ایدئال جایگزین می سازد

و

حسرت جنت بر باد رفته را با امید به جنت واهی جایگزین می سازد.

بدین طریق

احیای جنت کمون اولیه در اثر نفی جهنم طبقاتی را زاید می سازد.

ضمنا 

زندگی را بر توده جهنم نشین قابل تحمل می سازد

و

آب به آسیاب طبقه حاکمه می ریزد.

مذهب
علاوه بر این

   دوئالیسم جنت و جهنم

را

به شکل دوئالیسم تطمیع و تهدید بسط و تعمیم می بخشد.

حضرت محمد 

 توده پابرهنه را به هوای رفتن به جنت موعود،

شیر می کند و در غزوات برده داری به جانبازی وامی دارد.

ضمنا

از دوئالیسم جنت و جهنم

در امر به معروف و نهی از منکر بهره تاجرمآبانه می گیرد:

هر کس به موازین و هنجارهای طبقات حاکمه و انعکاس انتزاعی ـ آسمانی شان

تن در دهد، به جنت می رود

و

هرکس انها را زیر پا نهد،

به جهنم.


۲

آروزی من

 تبدیل کاندیداهای بهشت به ساکنین و دانش آموزان دنیای فعلی است
 
فویرباخ  
زمانی می تواند به آرزوی خود برسد
که
شرایط احیای جنت بر باد رفته را کشف کند 
تا توده به جنت نقد رئال دست یابد و قید جنت نسیه ایدئال را بزند.
 
این کار را مارکس و انگلس می کنند.
 
 ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر