۱۴۰۱ آبان ۲۹, یکشنبه

فرهنگ مفاهیم فلسفی (پ) پدیده (نمود، ضد دیالک تیکی ماهیت)

 


پروفسور دکتر گونتر کروبر

برگردان

شین میم شین 

 

۱

·      پدیده، به مجموعه خواص خارجی چیزها، روندها و غیره اطلاق می شود که برای ما به کمک حواس، به کمک نگرش و به کمک تجربه بیواسطه قابل دسترسی اند.

 

(اگر

 از

همه خواص صوری و محسوس و مرئی و ملموس چیزی

مثلا شکل و شمایل و رنگ و بو و طعم و قد و قامت و چشم و ابرو موی و روی و غیره چیزی

تجرید به عمل آید،

مقهوم فرم

تشکیل می یابد.

اساسی ترین و تعیین کننده ترین بخش فرم

را

پدیده و یا نمود

می نامند.

و اساسی ترین و تعیین کننده ترین بخش محتوا

را

ماهیت

می نامند.

 

مارکس از ترکیب دو دیالک تیک  زیر

دیالک تیک فرم و محتوا

و

دیالک تیک نمود (پدیده) و ماهیت

 دیالک تیک مهم دیگری تشکیل داده است:

دیالک تیک فرم نمودین و محتوای ماهوی

را.

مترجم)

 

۲

·      مفهوم «پدیده» ضد دیالک تیکی مفهوم «ماهیت» را تشکیل می دهد.

 

۳

·      پدیده برخلاف ماهیت، خصلت منفرد، تصادفی و متغیر دارد.   

 

۴

·      پدیده هم حاوی خواص ماهوی است و هم خواص غیرماهوی.

 

۵

·      از آنجا که تجربه بیواسطه، ما را فقط به شناخت پدیده قادر می سازد و نه بیشتر، قناعت به پدیده ـ به لحاظ تئوریکی ـ به معنی افتادن به دام تجربه گرائی (امپیریسم) است که به برهوت ایدئالیسم ذهنی و ندانمگرایی (لاادریت، اگنوستیسیسم) ختم می شود.

 

۶

·      وظیفه اصلی هر علمی در حیطه عمل و پژوهش خاص خود عبارت است از غلبه بر تضاد دیالک تیکی میان پدیده و ماهیت.

 

۷

·      تفکر تئوریکی از بررسی پدیده آغاز می شود و به ماهیت چیزها نفوذ می کند. 

 

۸

·      سنگ محک صحت و سقم مفاهیم، تئوری ها و غیره حاصله در این میان، پراتیک است.

 

۹

·      محدود کردن خود به شناخت پدیده در سیاست عملی و در رفتار اجتماعی انسانها به ناگزیر شیوه های رفتاری  زیرین را به دنبال می آورد:

 

الف

·      مبتنی بر عملگرائی (پرکتیسیسم) را

 

ب

·      مبتنی بر اپورتونیسم را

 

۱۰

·      هر کردوکار اجتماعی مستدل علمی و به ویژه هر سیاست مبتنی بر علم وظیفه دارد که از نمود (ظاهر، پدیده) روندهای اجتماعی به ماهیت روندهای اجتماعی نفوذ کند و به عبارت دیگر از ماهیت روندهای اجتماعی آغاز کند و نه از نمودهای خارجی شان.

 

۱۱

·      مفهوم « په دیده» بمعانی دیگری نیز در رابطه با مجموعه معینی از اوبژکت ها، روندها و غیره مادی و فکری به کار می رود، مثلا پدیده های طبیعی، پدیده های اجتماعی، پدیده های روانی و غیره.

 

۱۲

·      در این جور موارد مفهوم « پدیده» با  مفاهیم «شیئ»، «چیز»، «روند» و امثالهم خویشاوند است.

 

·      مراجعه کنید به ماهیت.

 

ماهیت  

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/8227

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/8226

 

 

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر