هیئت تحریریه کلکتیو
برگردان
۱
· انباشت به تشکیل و مصرف بخشی از فراورده های جامعتی کلی (قبل از همه بخشی از درآمد ملی) برای توسیع (وسعت بخشیدن به) صندوق تولیدی (انباشت تولیدی) و برای توسیع صندوق سرمایه در حوزه غیرمادی، مثلا برای تشکیل ذخیره (رزرو) اطلاق می شود.
۲
· انباشت را انگلس به مثابه «مهم ترین فونکسیون مترقی جامعه» دانسته است که به تضمین توسیع و استکمال مستمر تولید منجر می شود.
۳
· تدوین تئوری انباشت توسط مارکس صورت گرفته است.
۴
· مارکس انباشت را «به مثابه تسخیر جهان ثروت جامعتی» دانسته است.
۵
· به لحاظ آماج ها و متدهای انباشت، تفاوت های بنیادی میان کاپیتالیسم و سوسیالیسم وجود دارد.
۶
· انباشت به مثابه فرم کاپیتالیستی بازتولید وسعت یافته سرمایه به قول مارکس، عبارت است از «استفاده از اضافه ارزش به مثابه سرمایه و یا تبدیل برگشتی اضافه ارزش به سرمایه.»
۷
· انباشت سرمایه، تحت شرایط سرمایه داری انحصاری ـ دولتی از طریق بازتوزیع درآمد ملی توسط دولت امپریالیستی به نفع انحصارات به طرز خارق العاده ای تسریع می شود.
۸
· انباشت سرمایه به طور اوبژکتیو (عینی) به تراکم (تغلیظ) و تمرکز (کونسنتراسیون و سانترالیزاسیون) تولید و سرمایه منجر می شود.
۹
· قانون عام انباشت سرمایه که توسط مارکس تعریف شده، به انعکاس پیوند قانونمند و بی واسطه میان رشد سرمایه و ذلت (ذلیل سازی) پرولتاریا می پردازد.
· مراجعه کنید به ذلت
۱۰
· مشخصه روند انباشت کاپیتالیستی سرمایه عبارت است از استثمار پرولتاریا و ذلت پرولتاریا از سویی و تراکم (تغلیظ) ثروت، تجمل روزافزون و علافی طبقه استثمارگر، از سوی دیگر.
۱۱
· گرایش تاریخی انباشت سرمایه، امحای (از بین بردن) مالکیت خصوصی بر وسایل تولید و استحاله آن به مالکیت جامعتی، یعنی به مالکیت سوسیالیستی را الزامی می سازد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر