پروفسور دکتر مانفرد بور
برگردان
شین میم شین
افلاطون
(۴۴۷ ـ ۳۴۷ ق. م.)
فیلسوف یونان باستان و از شاگردان سقراط
۱
· افلاطونیسم به فلسفه افلاطون، به ویژه به آموزه (تعلیمات) ایده ای او، به توسعه بعدی، تکمیل، تغییر و احیای فلسفه افلاطون توسط آکادمی های قدیمی مربوط به نئوافلاطونیسم تا فلسفه مسیحی قرون وسطی واحیای مجدد آن در فلسفه رنسانس ایتالیا در قرن ۱۵ و ۱۷ میلادی، توسط آکادمی افلاطونی فلورانس ایتالیا (مارسیلیو فیسینو) و در فلسفه رنسانس انگلیس در قرن ۱۵ و ۱۷ میلادی در مکتب کامبریج (مور، کودورث)اطلاق می شود.
۲
· افلاطونیسم علاوه بر این به معنی رجعت به ایدئالیسم عینی افلاطون، رجعت به درونگرائی آن و هم معنا با ایدئالیسم عینی و درونگرائی یه کار می رود.
۳
· افلاطونیسم به طورکلی به معنی جسمیت قایل شدن به مفاهیم به کار می رود.
۴
· افلاطونیسم به لحاظ تاریخی ـ ایده ای پرنفوذترین بخش فلسفه های ایدئالیستی ضد ماتریالیستی را تشکیل می دهد.
· مراجعه کنید به ایدئالیسم
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر