ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِّن
دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ
الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ ۚ
قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ﴾
[ آل عمران: ۱۱۸]
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد،
دوست همرازى جز از همكيشان خود مگيريد،
كه ديگران از هيچ فسادى در حق شما كوتاهى نمى‌كنند
و
خواستار رنج و مشقت شمايند.
و
كينه‌توزى از گفتارشان آشكار است و آن كينه كه در دل دارند بيشتر است از آنچه به زبان مى‌آورند.
آيات را برايتان آشكار ساختيم، اگر به عقل دريابيد.
۱
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد،
دوست همرازى جز از همكيشان خود مگيريد،
كه ديگران از هيچ فسادى در حق شما كوتاهى نمى‌كنند
و
خواستار رنج و مشقت
شمايند.
کریم