درنگی
از
یدالله سلطانپور
آنتی سمیتیسم
(یهودی ستیزی)
تازگی ندارد.
منشاء آن خیلی خیلی قدیم است.
یهودی ستیزی
در آنتیک (جهان باستان کلاسیک) شروع می شود.
مشخصه توده و طبقه حاکمه در آنتیک تحمل موضعگیری فکری همدیگر بوده است.
آنها به خدایان بیشماری باور داشتند.
یعنی در انتیک پولی ته ئیسم (چند خدا پرستی) رایج بوه استد.
با تشکیل یهودیت اما برای اولین بار از خدای واحد سخن به میان کشیده می شود
و
مونوته ئیسم
تبلیغ می شود
و
یهودی ستیزی
همین جا
شروع می شود.
در سال ۷۲۲ قبل از میلاد
نورد رایش اسرائیل توسط آسوری ها تار و مار می شود.
در سال ۵۸۶ قبل از میلاد،
بابلیان معبد خلق یهود در اروشلیم را در هم می کوبند و مضمحل می سازند.
در سال ۶۵ قبل از میلاد
امپراطوری روم
سرتاسر اسرائیل را پس از محاصره و قتل و غارت تسخیر می کند و به استانی از امپراطوری روم مبدل می سازند.
اکنون تحقیر خلق یهود و مقاومت و مبارزه خلق یهود
بر ضد امپراطوری برده داری روم آغاز می شود که به جنگ های یهودی معروف است.
امپراطوری روم در این جنگ پیروز می شود و سنگ بنای یهودی ستیزی ئی نهاده می شود که تا امروز ادامه دارد.
امپراطوری روم
قلمرو یهودی نشین یودیا را با قلمرو سوریا فلسطینا پیوند می دهد .
بعد خلق یهود از این قلمرو جدید بیرون رانده می شود و سنگ بنای تضادی نهاده می شود که کماکان شعله می کشد.
خلق یهود
از سوی دیگر با انشعابی در مذهب خویش مواجه می شود:
فرقه منشعب از یهودیت
پس از تولد عیسی از نصارا
ادعا می کند که عیسی پسر خدا ست و خدای مادی و ملموس (گوشتمند) حی و حاضر در زمین است و پیروانش قوم برگزیده خدا هستند.
این فرقه مذهبی جدید که روابط حسنه با امپراطوری برده داری روم داشته است،
این افسانه را رواج می دهد که گویا خلق یهود
عیسی ابن مریم را به صلیب کشیده است.
صحت و واقعیت این تئوری خرافی هنوز اثبات نشده است.
این