۱۴۰۲ آبان ۴, پنجشنبه

درنگی در تخیلات زهره تنکابنی (۱۳)

 

  زهره تنکابنی 

 جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه

 منبع:

اخبار روز

درنگی 

از

مسعود بهبودی

 

زهره

امریکا

بمب های اورانیوم ضعیف شده را برای عقب راندن قوای روس به اوکراین می دهد و عاملانش در بوق می دمند که این بمب ها عوارض خطرناکی ندارند.

 سندروم خلیج که بسیاری از سربازان آمریکا را که از آن در جنگ علیه عراق برای بیرون راندن از کویت در دهه ۹۰ استفاده کرده بودند 

را 

 بفراموشی سپرده و نیز گزارش پزشکان بدون مرز را که حاصل بسیاری از زایمان های پس از این بمب ها

 بچه های ناقص العضو در بصره بوده اند 

را 

نادیده می گیرند.

در این میان؛ بر ما و دیگر کشورهای درحال توسعه ی نظیر ما چه خواهد گذشت؟

 

زهره

معلوم نیست که معلوماتش را از کدام منابع خبری می گیرد.

 

اولا

موشک های مورد نظر او را امپریالیسم انگلیس به اوکراین داده است و نه امپراطور.

امپراطور

بمب های ممنوعه خوشه ای به اوکراین داده است

که

تلفات انسانی ارتش روس را صد چندان کرده است.

 

زهره

زایمان دنیای جدید بسی طولانی ست. 

توسعه را نباید موکول به تولد دنیای چندقطبی پیش رو کرد. 

هر چند که حاکمان ما متاسفانه همه انتخاب های خود را موکول به ایجاد دنیای چند قطبی کرده اند.

شاه نیز با رویای تمدن بزرگ به دیکتاتوری محض رسید و بر آن بود تا پس از رسیدن به ایده آل خود

 فضا را باز نماید

 اما مردم خفقان را تاب نیاورده و تحمل نکردند.

 حاکمیت کنونی ایران نیز در آرزوی امپراطوری بزرگ، 

مردم را به ورطه ی فقر و توسعه نیافتگی فرو برده و عرصه ی زندگی حداقلی را با فساد سازمان یافته ی حاصل از رانتخواری، در به یغما بردن ثروت ملی و اموال مردم چه با اختلاس و چه با روش های پرفشار، به مردم تنگ کرده و با تهدید و ارعاب معترضین، زندانی و کشتن جوانان وطن و بموازات آن حضور فعال در مسابقه تسلیحاتی، 

در صدد پیشبرد سیاست های بشدت ویران کننده است. 

بگونه ای که نبود حداقل شاخص های زندگی مطلوب،

 موجب مهاجرت جمعیت جوان و متخصص از کشور شده و واضح است که با تهی شدن کشور از حاملان دانش و نیروی انسانی کارآمد،

 ایران از منابع اصلی توسعه محروم شده و بجز تباهی، نمی توان آینده ای را، برای سرزمین متصور بود. 


ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر