زهره تنکابنی
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
منبع:
اخبار روز
درنگی
از
مسعود بهبودی
۱
زهره
زایمان دنیای جدید بسی طولانی ست.
توسعه را نباید موکول به تولد دنیای چندقطبی پیش رو کرد.
هر چند که حاکمان ما متاسفانه همه انتخاب های خود را موکول به ایجاد دنیای چند قطبی کرده اند.
شاه نیز با رویای تمدن بزرگ به دیکتاتوری محض رسید و بر آن بود تا پس از رسیدن به ایده آل خود
فضا را باز نماید
اما مردم خفقان را تاب نیاورده و تحمل نکردند.
زهره
خیال می کند
که
دلیل شکست بورژوازی تحت سرکردگی خاندان پهلوی
و
پیروزی اشراف فئودال و روحانی و بورژوازی سنتی ـ بازاری
دیکتاتوری شاه
و
دموکراسی شیخ
بوده است.
وجه مشترک مرکزی مهم شاه و شیخ
هم
به نظر زهره
(که زندانی سیاسی کذایی دموکراسی شیخانه بوده است)،
رؤیای نیل به تمدن بزرگ و اوتوپی نیل به امپراطوری بزرگ
است.
در توهم زهره
سقوط شاه
توسط مردم آزادیخواه صورت گرفته است.
از زهره چه پنهان که صعود و سقوط طبقات اجتماعی،
در دیالک تیک داخلی و خارجی صورت می گیرد.
درست به همین دلیل
اکنون
در مقیاس جهانی
انقلابی پیروز نمی شود.
چون عامل خارجی (بین المللی) وجود ندارد.
هر انقلابی
چه بهار عربی و چه خزان عجمی
در طرفة العینی به عنقلابی و یا عنگلابی استحاله می یابد
و
چه بسا
حتی
بدتر
به انهدامی منجر می گردد.
مثلا
انقلاب سوریه ولیبی و غیره.
بدون حمایت امپریالیسم و کشیدن چک سفید و دادنش به دست خمینی
انقلاب سفید بورژوایی
شکست نمی خورد
و
عنگلاب سیاه اسلامی
پیروز نمی شد.
شم و شعور محمد رضا شاه
صد برابر شم و شعور زهره تنکابن بوده است.
شاه
خطاب به هیئت امریکایی، پس از برگشت شان از ملاقات اجامر خمینی گفت:
«با دوستان جدیدتان به توافق رسیدید؟»
لحظاتی در تاریخ وجود دارند
که
قربانی
دلش به حال جلاد حتی می سوزد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر