ای رفته ز دل
راست بگو
بهر چه امشب
با خاطره ها آمـــــــده ی باز به سویم؟
سیمین بهبهانی
میم حجری
اگر
حریف
واقعا
از دل شاعر رفته بود،
نه
از
خاطره
نشانی می ماند
و
نه
از
حریف خاطرخواه.
مشخصه مهم بشری و حتی جانوری
انبار و تلنبار انعکاسات رنگارنگ
در
طول حیات
در
اعماق ذهن و ضمیر
است.
چیزی فراموش نمی شود.
آثار هنری
هم
چیزی جز احیای انعکاسات انبار و تلنبار شده در اعماق ذهن و ضمیر هنرمند
نیستند.
انعکاسات
راه طی شده از عالم وجود به عالم شعور و یا روح
را
دو بار طی می کنند:
۱
می روند
۲
برمی گردند.
در نتیجه
خاطره
فرم شعر و نقاشی و رمان و فیلم و تندیس و ترانه و تصنیف
کسب می کند:
ماده به روح تبدیل می شود
تا
روح
مجددا
به
ماده
(مثلا رمان، تندیس، ترانه، نقاشی و شعر)
تبدیل شود.
فرق سیمین
با
فروغ و سیاوش و سایه و زهری و طبری
همین جا ست.
در اشعار فروغ و سیاوش و سایه و زهری و طبری
از این معایب منطقی یافت نمی شود
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر