میم حجری
حریف
مارکس
کمونیست
بود.
لنین
اما
فاشیست
بود.
حریف
نه،
معنی کمونیسم را می داند
و
نه
معنی فاشیسم
را.
۱
حریف:
مارکس
مولد مارکسیسم به اصطلاح ایده ئولوژی
نبود.
در قاموس حریف،
مارکسیسم
کالایی
است.
مولد (تولید کننده) این کالا، ولی مارکس نبوده است.
اگر مارکس و انگلس
مؤسس و بانی مارکسیسم نبوده اند،
پس
چه کسی و یا چه کسانی بوده اند؟
مارکسیسم
که
از آسمان نازل نشده است.
به نظر حریف،
ضمنا
مارکسیسم
ایده ئولوژی
نبوده است.
پس چه بوده است؟
۲
مارکس علاقه ای مجزا از طبقه کارگر به کمونیسم و به اصول کمونیستی
نداشت.
حریف
مثل آخوندها
واعظی ناپیگیر است و بس.
به عوض اثبات ادعای خود،
ادعای دیگری را به خورد خلایق می دهد.
خواننده بدبخت
باید زور بزند و دعاوی بند تنبانی حریف
را
به مدد فانتزی تفسیر کند و رستگار شود.
۳
مارکس سیاستمداری برای پایان دادن به استثمار
نبود.
این ادعای سوم حریف،
بدان معنی است که مارکس مخالف استثمار توده مولد و زحمتکش نبوده است.
اگر سطر سطر آثار مارکس و انگلس
هم
اختصاص به بسیج پرولتاریا و دهقانان و پیشه وران برای ریشه کن سازی استثمار باشد،
برای حریف،
کافی نیست.
۴
مارکس در پی تغییر قواعد برای پایان دادن به تجارت بود.
هم و غم مارکس
از دید حریف
نه
پایان دادن به استثمار،
بلکه پایان دادن به تجارت بوده است.
حریف از خود نمی پرسد که پایان دادن به تجارت به چه معنی است؟
تجارت
یعنی
داد و ستد نعمات مادی و فکری.
اگر داد و ستد نعمات مادی و فکری قطع شود، بشریت باید فاتحه خود را بخواند.
هنوز دو ماه از جنگ پوتین با پالان نگذشته که تجارت اندکی مختل شده و قیمت نعمات مادی و فکری چندین برابر شده است.
ضمنا
حریف
چه دلیلی برای این دعاوی بند تنبانی خود دارد؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر