تمشک تیغ دار
آنتون چخوف
ترجمه صادق هدایت
شین میم شین
ساعت دروغ می گوید.
زمان دور یک دایره نمی چرخد
زمان بر روی خطی مستقیم می دود
و
هیچگاه، هیچگاه، هیچگاه باز نمی گردد.
ایده ساختن ساعت به شکل دایره، ایده جادوگری فریبکار بوده است
ساعت خوب، ساعت شنی است
هر لحظه به تو نشان مي دهد که دانه ای که افتاد دیگر باز نمی گردد
و
به
یادمان می اورد که زمان «خط» است نه «دایره»
و
زمان رفته
دیگر باز نمیگردد.
نه
افسوس،
نه
اصرار،
بر اين خط بي انتها تاثيري ندارد.
تفسيرش بماند براي اهلش.
همين .
فریبی
که
ما را خرسند می کند
بیش از صد حقیقت
برای ما ارزش دارد
پایان
سؤال
این بود
که
زمان
چیست؟
نه
رهروی
است
که
در
دایره ای راه رود
و
نه
رهدوی
است
که
در
خطی
طی طریق کند.
زمان
ظرف
است.
زمان
به
زبان فلسفی
فرم
است.
زمان
همیشه
با
مکان
توأم و همدم و همبستر
است.
مکان
هم
بسان زمان
ظرف
است.
مکان
هم
بسان زمان
به
زبان فلسفی
فرم
است.
زمان و مکان
به
مثابه فرم
محتوای واحدی
دارند.
زمان و مکان
به
مثابه ظرف
مظروف واحدی
دارند.
محتوا و مظروف واحد ظروف زمان و مکان
ماده
و
یا
واقعیت عینی
است.
ماده
و
یا
واقعیت عینی
عام ترین و عالی ترین مقوله فلسفی
است.
اگر
همه چیزهای هستی طبیعی و اجتماعی
را
مورد تجرید قرار دهیم
به
مقوله فلسفی ماده و یا واقعیت عینی
می رسیم.
این زمان نیست
که
به
تصور چخوف
در
حرکت مکانیکی
(جا به جایی)
است.
این
ماده و یا واقعیت عینی
از
ذره
تا
کهکشان
است
که
در
حرکت مدام
است.
آنهم
نه
فقط
در
حرکت مکانیکی رونده وار و یا دونده وار،
بلکه
در
کلیه انواع حرکت.
عمر معین چیزها
در
تریاد پیدایش ـ رشد و زوال آنها
تعیین می شود
و
نه
در
زمان.
ماده و یا واقعیت عینی
در
شدن مدام
است.
این شدن مدام ماده
دیالکتیکی از کمال و زوال
دیالک تیکی از ترکیب و تجزیه
است.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر