۱۳۹۸ شهریور ۱, جمعه

خود آموز خود اندیشی (۱۷۰)


شین میم شین

نه اندیشه مادرزاد وجود دارد
و
نه اندیشیدن مادرزادی.
اندیشیدن
را
باید مثل هرعلم،
در روندی دشوار فراگرفت.

شیخ سعدی
(۱۱۸۴ ـ ۱۲۸۳ و یا ۱۲۹۱)
(دکتر حسین رزمجو: بوستان سعدی، ص ۱۵ ـ ۲۲)

حکایت دوم
بخش هشتم
   
چو شاید گرفتن به نرمی دیار
به پیکار، خون از مشامی میار

به مردی، که ملک سراسر زمین
نیرزد، که خونی چکد بر زمین

چو بر دشمنی باشدت دسترس
مرنجانش، کاو را همین غصه بس

عدو زنده سرگشته پیرامنت
به از خون او کشته در گردنت.
 
۱
به مردی، که ملک سراسر زمین
نیرزد، که خونی چکد بر زمین

معنی تحت اللفظی:
سوگند به مردی
که
ملک کل زمین
ارزش ریختن خون کسی را ندارد.

سعدی
 در
این بیت شعر،
به
رنگ زدن گنجشک
و
عرضه کردن آن به عنوان بلبل
می پردازد.

محتوای جنگ های فئودالی
غصب املاک و اموال دیگران
است
و
بس.

انجام چنین کاری
بدون خونریزی
محال است.

فلاکت فرماسیون اقتصادی فئودالی
سطح به غایت نازل توسعه نیروهای مولده
است.

جامعه فئودالی
قادر به تولید مایحتاج اعضای خود نیست.

به
همین دلیل
پر کردن سفر خود
فقط
از
طریق ربودن نان از سفره همسایگان
میسر می شود.

سعدی
هم
می داند.

سؤال

ولی
در
سنت ایده ئولوگ ها
 پراگماتیسم
را
 به
عنوان (۱)
جا می زند.

جواب
ولی
در
سنت ایده ئولوگ ها
 پراگماتیسم
را
   به
عنوان هومانیسم
جا می زند.

سعدی
همان کسی
است
که
حکم اعدام کودکان رهزنان اسیر
را
صادر می کند.

ولی
اکنون
 سراسر ملک زمین را با ریختن خونی از دماغی
قابل  قیاس نمی داند.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر