۱۳۹۸ شهریور ۶, چهارشنبه

تأملی در سخنی از آذر ماجدی (۴) (بخش آخر)

 
آذر ماجدی
  عضو کنونی کمیته مرکزی حزب کمونیسم کارگری ایران است.
 او همچنین عضو هیئت اجرایی سازمان بین‌المللی سازمان ابتکار فمینیستی اروپایی 
که در حوزه سکولاریسم و حقوق زنان در مناطق اروپا و خاورمیانه 
فعالیت می‌کند است. 
 
سرنگونی مسالمت آمیز یک کلاه گنده
آذر ماجدی
 
منبع:
جهان تلگراف
 
پس از بایگانی طرح های مختلف “گذار”،
اپوزیسیون دست راستی
در
بیانیه ١٤ معصومین
بکس و باد کرده است.

یک “اتاق فکر” ساخته اند و چند دسته ١٤ معصوم یافته اند و هر چند روز یکبار یک دسته را رو می کنند.
ترکیبی از شخصیت های کم نام و نشان و بی نام و نشان با عناوین دهان پرکن
پای یک قوطی بگیر و بنشان را امضاء می کنند
و در دنیای مجازی می چرخانند. 
 
تاکنون این طرح با هیچ اقبال و استقبالی از طرف مردم روبرو نشده است.
 
چرا؟
مردم عقل دارند! 
 
با تاکتیک های این اصلاح طلبان حکومتی هم خوب آشنا هستند. 
 
بیش از بیست سال است این دارو دسته کارشان این بوده
که
مردم را سر کار بگذارند. 
 
هر چند سال یکبار در زمان مضحکه انتخاباتی
یک چهره “بد” می سازند تا در برابر چهره “بدتر”
مردم را برای رای به او پای صندوق های رای بکشانند.
 
اکنون هم که رژیم لب گور ایستاده است، 
یک طرح پا در هوای پوچ 
علم کرده اند 
تا 
مدتی دیگر 
مردم 
را 
دنبال نخود سیاه بفرستند.
 
۱
تاکنون این طرح با هیچ اقبال و استقبالی از طرف مردم روبرو نشده است.
 
چرا؟
مردم عقل دارند!
 
آذر ماجدی
دلیل عدم موفقیت طرح اوپوزیسیون دست راستی
را
خردمندی مردم
می داند.
 
زنده باد مردم خردمند ایران.
 
این استنتاج آذر ماجدی
اما
به چه معنی است؟
 
این بدان معنی است
که
طرح کمونیسم کارگری
با 
اقبال و استقبال عظیم  مردم خردمند ایران 
روبرو گرفته است.
 
۲
مردم خردمند ایران
با 
تاکتیک های این اصلاح طلبان حکومتی 
هم 
خوب
 آشنا هستند. 
 
اصلاح طلبان حکومتی
را
لامصب
اوپوزیسیون
که
نمی نامند.
 
اوپوزیسیون
حتی
در
قاموس رسانه های عوام فریب امپریالیستی
نباید 
حکومتی
باشد.
 
بلکه
باید
در
صدد رسیدن به حکومت باشد.
 
ما
نه
در
پایان تاریخ
بلکه
در
پایان تفکر مفهومی
به
سر می دویم.
 
جای تفکر مفهومی
را
چیزی از جنس عرعر گرفته است.

کسی
حرف دهن خود
را
حتی
نمی داند.

از
محتوای مطالب و مقالات و مواعظ علمای طویله جماران
حتی
حضرت جبریل
سر در نمی آورد.
 
معلوم نیست
که
من ـ زور آذر
از
اوپوزیسیون دست راستی چیست؟
 
اگر
حداقل
جمله ای
را
 از 
یکی از این ۱۴ معصوم 
ذکر می کرد
و
مورد تحلیل قرار می داد،
خواننده و شنونده
بیشتر
فیض می برد.
 
بوکس بازی با باد
همین کردوکار خود آذر است.

۳
بیش از بیست سال است
 این دارو دسته
 کارشان این بوده
که
مردم را سر کار بگذارند. 
 
هر چند سال یکبار در زمان مضحکه انتخاباتی
یک چهره “بد” می سازند تا در برابر چهره “بدتر”
مردم را برای رای به او پای صندوق های رای بکشانند.

این کاندیدهای بد و بدتر
به
زعم آذر
نه
اعضای طبقه حاکمه و یا نمایندگان طبقه حاکمه،
بلکه
مهره های اوپوزیسیون دست راستی
اند
که
همان
اصلاح طلبان حکومتی
اند.
 
اگر
قضیه از این قرار است،
طویله جماران
فرق چندانی 
با
طویله های امپریالیستی
ندارد.
 
احمدی نجات چه کم از جورج بوش دارد
و
مشد حسن روحانی
چه
کم
از
مش دونالد ترامپ؟
 
مگر
طبقه حاکمه امپریالیستی
همین
کلاه انتخاباتی گشاد
را
سر خلایق خر
نمی گذارد؟
 
راستی
این حزب کمونیسم کارگری
انتقادی هم به طبقه حاکمه امپریالیستی و ترفندهای انتخاباتی آن  
دارد؟
 
۴
اکنون هم که رژیم لب گور ایستاده است، 
یک طرح پا در هوای پوچ 
علم کرده اند 
تا 
مدتی دیگر 
مردم 
را 
دنبال نخود سیاه بفرستند.
 
کدام طرح پا در هوای پوچ؟
 
حداقل
طرحش کن
و
به
چالش علمی بکش
تا
خواننده
من ـ زور تو
را
دریابد.
 
حزب کمونیسم کارگری
توان تفکر و تحلیل
ندارد.
 
به
همین دلیل
هارت و پورت توخالی
تحویل خواننده و شنونده 
می دهد.
 
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر