نمود (پدیده)

 پروفسور دکتر گونتر کروبر

برگردان

 شین میم شین

  

۱

·      نمود (پدیده) بیانگر مجموعه خواص خارجی چیزها، روندها و غیره است که به کمک  حواس، مشاهده  و تجربه بیواسطه برای ما قابل دسترسی اند.

۲

·      مفهوم «نمود» (پدیده) ضد دیالک تیکی مفهوم «بود» (ماهیت) را تشکیل می دهد.

·      (دیالک تیک نمود و بود

·      دیالک تیک پدیده و ماهیت

·      دیالک تیک ظاهر و ذات. مترجم)

۳

·      نمود (پدیده) برخلاف بود (ماهیت) حاوی خصلت منفرد، تصادفی و متغیر است.

۴

·      نمود، هم بیانگر خواص خارجی اصلی و ماهوی است و هم بیانگر خواص خارجی فرعی و غیرماهوی.

۵

·      تجربه بیواسطه، ما را فقط به شناخت نمود قادر می سازد و نه بیشتر.

۶

·      از این رو، اکتفا به نمود ـ به لحاظ  تئوریکی ـ به معنی  روی آوردن به امپیریسم (تجربه گرائی) است که سبب افتادن به دام ایدئالیسم ذهنی و اگنوستیسیسم (ندانمگرائی) می گردد.

·      مراجعه کنید به امپیریسم، اگنوستیسیسم، ایدئالیسم در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

۷

·      وظیفه اصلی هر علمی ـ در حیطه عمل و پژوهش خود ـ عبارت است از غلبه بر تضاد دیالک تیکی میان نمود و بود و یا پدیده و ماهیت.

۸

·      تفکر تئوریکی از بررسی نمود (پدیده) چیزها آغاز می شود و به بود (ماهیت) آنها نفوذ می کند. 

۹

·      سنگ محک صحت و سقم مفاهیم، تئوری ها و غیره حاصله در این میان، پراتیک است.

۱۰

·      محدود کردن خود به شناخت نمود (پدیده) در سیاست عملی و در رفتار اجتماعی انسانها ـ بناگزیر ـ  شیوه های رفتاری  زیرین را بدنبال می آورد:  

الف

·      (پرکتیسیسم) عملگرائی را

ب

·      اپورتونیسم را

·      و غیره را.

·      (اوپورتونیسم، به معنی عام کلمه، عبارت است از رفتار بی انضباط، فدا کردن اصول اساسی به خاطرموفقیت لحظه ای و یا قسمی، عقب نشینی در مقابل دشواری ها و پرهیز از مقاومت.

·      انگلس، اوپورتونیسم در جنبش کارگری را به مثابه   «پرنسیپ فروشی به بورژوازی، به ازای قول و قرار و وعده وعید در جزئیات و عمدتا به امید پست و مقام پر درآمد برای رهبر.»   می نامد. مترجم)

·      (مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۳۷، ص  ۲۳۱)

·      مراجعه کنید به پرکتیسیسم، اوپورتونیسم در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

۱۱

·      هر کردوکار اجتماعی مبتنی بر استدلال علمی و به ویژه  هر سیاست مبتنی بر علم، وظیفه دارد که از نمود روندهای اجتماعی به بود (ماهیت) آنها نفوذ کند.

۱۲

·      به عبارت دیگر بود (ماهیت) روندهای اجتماعی را مقصد حرکت خویش قرار دهد و نه نمود (پدیده) آنها را.

·      (ما برای پرهیز از اشتباه و غلطیدن به منجلاب طرز تفکر ضد دیالک تیکی (متافیزیکی)،  چنین فرمولبندی می کنیم:

·      ما باید همواره دیالک تیک نمود و بود را در مد نظر داشته باشیم، که در آن ـ در تحلیل نهائی ـ نقش تعیین کننده از آن بود است.

·      دلیل حساسیت ما این است که برخی ها به بهانه نقش تعیین کننده داشتن یکی از دو قطب دیالک تیکی، از آن دیالک تیک هیچ و همه چیز اختراع می کنند.

·      در نتیجه، بود (ماهیت) مطلق می شود و نمود (پدیده) تا درجه هیچ تنزل داده می شود و دیالک تیک ـ عملا ـ فرو می پاشد.

·      ما در تحلیل فلسفه سعدی به این مسئله، مورد به مورد اشاره می کنیم. مترجم)

۱۳

·      مفهوم «پدیده» به معانی دیگری نیز در رابطه با مجموعه معینی از اوبژکت ها، روندها و غیره مادی و معنوی به کار  می رود:

۱۴

·      به عنوان مثال:

الف

·      به معنی پدیده های طبیعی

ب

·       به معنی پدیده های اجتماعی

پ

·       به معنی پدیده های روانی

·      و غیره.

۱۵

·      در این گونه موارد مفهوم « پدیده» با  مفاهیم «شیئ»، «چیز»، «روند» و امثالهم خویشاوند است.

·      مراجعه کنید به ماهیت

پایان