ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ﴾
[ آل عمران: ۵۹]
مثَل عيسى در نزد خدا، چون مثَل آدم است كه او را از خاك بيافريد و به او گفت: موجود شو. پس موجود شد.
خلقت عیسی مسیح شبیه خلقت آدم است.
الله ادم را از خاک خلق کرد و گفت موجود شو و موجود شد.
عجب تشبیهی کریم در این آیه دارد.
خرافه خلق حوا و ادم (و نه فقط آدم) مبتنی بر تشکیل پیشاپیش تندیس حوا و آدم بوده است.
از عیسی مسیح، تندیسی در بین نبوده است.
ضمنا
عیسی مسیح بر خلاف حوا و آدم، از مادری به نام مریم،
زاده شده است.
﴿الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُن مِّنَ الْمُمْتَرِينَ﴾
[ آل عمران: ۶۰]
اين سخن حق از جانب پروردگار تو است. از ترديدكنندگان مباش.
کریم در این آیه،
به عوص ارائه دلیل تجربی و منطقی، زور می گوید.
چون الله چنین ادعا کرده، پس تردید روا نیست.
این چیزی جز دگماتیسم نیست.
﴿فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ
تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا
وَنِسَاءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل
لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ﴾
[ آل عمران: ۶۱]
از آن پس كه به آگاهى رسيده‌اى، هر كس كه درباره او با تو مجادله كند، بگو: بياييد تا حاضر آوريم، ما فرزندان خود را و شما فرزندان خود را، ما زنان خود را و شما زنان خود را، ما برادران خود را و شما برادران خود را. آنگاه دعا و تضرع كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان بفرستيم.
این دیگر نور علی نور است:
هر کس شک داشت، بگو بیاید تا بر دروغگو نفرین کنیم.
دلایل، قوی باید و من، تقی.
﴿إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ ۚ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴾
[ آل عمران: ۶۲]
همانا اين داستانى است راست و درست. جز اللّه هيچ خدايى نيست. او خدايى پيروزمند و حكيم است.
در قصه و داستان بودن این ماجرا شکی نیست.
قصه و داستان اما حتما نباید صحت داشته باشد.
﴿فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ﴾
[ آل عمران: ۶۳]
اگر رويگردان شوند، خداوند مفسدان را مى‌شناسد.
ماشاء الله بر کریم.
هر کس خرافه خلقت عیسی مسیح را قبول نکند، مفسد فی الارض است.
و هنر الله این است که مفسدان را می شناسد.
﴿قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ
بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ
بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ
اللَّهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ﴾
[ آل عمران: ۶۴]
بگو:
اى اهل كتاب، بياييد از آن كلمه‌اى كه پذيرفته ما و شماست پيروى كنيم:
آنكه جز خداى را نپرستيم و هيچ چيز را شريك او نسازيم
و
بعضى از ما بعضى ديگر را سواى خدا به پرستش نگيرد.
اگر آنان رويگردان شدند
بگو:
شاهد باشيد كه ما مسلمان هستيم.
محتوای این آیه کریم هم ادعای محض است و بس.
کریم در این آیه
حقانیت یهودیان و مسیحیان را عملا به رسمیت می شناسد:
همه تورات و انجلیل را قبول دارند.
فرق مسلمین با آنان این است که مسلمانند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر