خود آموز خود اندیشی (۹۲۱)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شو

مقدمه

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۸)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

سعدی

در دیالک تیک منزل شناس و گمراه به توجیه و تطهیر ایراسیونالیسم (خردستیزی) عاشقانه می پردازد.

 

این بدترین و خطرناکترین ترفند ایدئولوژیکی ـ طبقاتی ـ فئودالی سعدی است که در فلسفه حافظ به گرایش تعیین کننده ای مبدل می شود.

حافظ به برکت این تئوری به وارونه سازی همه حقایق اجتماعی، اخلاقی، اعتقادی و طبیعی دست می زند:

 

حافظ

از زبان سوسن آزاده ام، آمد به گوش

کاندرین دیر کهن، کار سبکساران خوش است

 

معنی تحت اللفظی:

سوسن آزاده گفت:

خوش به حال فقرا در این دنیا.

 

اگر تیز بنگریم

ذراتی از حقیقت در این نظر سوسن است:

کسی که آهی در بساط ندارد، دغدغه خاطری هم ندارد.

این آرامش روحی و روانی فقرا اما ذلت است و نه عزت.

نداشتن مسکن و خوراک و پوشاک و بهداشت

فقرا را به انواع مختلف امراض مبتلا می سازد و به زانو در می آورد.

 

حافظ

حتی

لحظه ای نمی تواند در این شرایط به سر ببرد.

 

این متد فکری سوسن و حافظ

پسیکولوژیستی است

که

یکی از متدهای فکری مد روز امپریالیستی برای عوامفریبی است.

در این متد و روش و رویه فکری

با مفاهیم پسیکولوژی (روانشناسی) به تحریف مسائل جامعتی پرداخته می شود.

 

امروزه

همه رسانه های امپریالیستی با همین متد بند تنبانی به مسموم سازی فکری خلایق مشغولند.

 

جای تحلیل علل جامعتی و طبقاتی مثلا جنگ میان پوتین و پالان

را

روندهای روانی پوتین می گیرند.

 

در نتیجه این سؤال خرکی طرح می شود:

«در کله پوتین چه می گذرد؟»

 

ادامه دارد.