خود آموز خود اندیشی (۹۲۷)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شو

مقدمه

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۸)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

حافظ

گرچه بی سامان نماید کار ما، سهل اش مبین

کاندر این کشور گدائی رشک سلطانی بود.

 

معنی تحت اللفظی:

اگرچه وضع و حال ما رقت انگیز به نظر می رسد،

ولی علیرغم آن، سلاطین در حسرت وضع و حال ما به سر می برند.

 

حافظ در این بیت غزل هم دیالک تیک شاه و گدا را وارونه می سازد.

چون نقش تعیین کننده را از آن گدا می داند.

 

این کردوکار حافظ

نوعی چپ نمایی مبتنی بر وارونه نمایی است.

 

در گزارشاتی که در رسانه های امپریالیستی از زندگی بومیان افریقا و آسیا و امریکا و استرالیا

داده می شوند،

قضیه درست از همین قرار است:

بیننده و شنونده ساده لوح گزارش

خیال می کند که زندگی رقت انگیز آنان، رشگ انگیز است.

 

خود بومیان هم تحت تأثیر همین گزارشات عوامفریبانه رسانه های امپریالیستی 

با ادعای حفظ سنن عهد بوقی خود

پوز می دهند.

 

ادامه دارد.