خود آموز خود اندیشی (۹۱۴)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شو

مقدمه

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۸)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

اگر قبول کنی ور برانی از بر خویش 

خلاف رأی تو کردن، خلاف مذهب ما ست.

معنی تحت اللفظی:

اگر ما را بپذیری و یا برانی فرقی برای ما ندارد.

مخالفت با تو در مذهب ما کفر است.

 

سعدی

در این بیت شعر،

در دیالک تیک من و غیرمن، غیرمن را به مثابه مطلق العنان خودکامه بر سرنوشت من حاکم می سازد.

من به اطاعت داوطلبانه محض در مقابل غیرمن نه تنها تن در می دهد، بلکه آن را تا درجه مقدسات، تا درجه مذهب ارتقا می دهد.

 

بدین طریق.

سوبژکت از سوبژکتیویته (فاعلیت) خویش تهی می شود.

 

انسان از انسانیت خویش تهی می شود

و

 از او پوستواره ای باقی می ماند.

به همان شان که پوستی از ماری در کویری باقی می ماند.

 

ادامه دارد.