هاینریش گمکوف
برگردان
شین میم شین
فصل بیستم
۱۱
حمایت نظری مارکس و انگلس از انقلابیون فرانسه و روسیه
فقط جنبش کارگری آلمان از حمایت مارکس و انگلس برخوردار نبوده است.
کلیه احزاب کارگری تأسیس یافته جوان و جدید بر اساس کمونیسم علمی
انتظار یاری از «کهنسالان لندن» داشته اند و برخوردار بوده اند.
لوئیس پیو
ـ رهبر سوسیالیست های دانمارک ـ
برای برخوردرای از حمایت نظری با مارکس در ارتباط مستمر بوده است.
لئو فرانکل
از
مجارستان
که
در صدد تأسیس حزب کارگری در کشور خود بود،
از حمایت نظری مارکس برخوردار بوده است.
فرانکنبرگ
ـ مهاجر آلمانی ساکن در برزیل ـ
راجع به اولین گام های انجمن های کارگری برزیل
به
مارکس و انگلس
گزارش داده است.
فریدریش آدولف سورگه
مرتب
اطلاعاتی راجع به پیشرفت های جنبش کارگری امریکای شمالی
در اختیار مارکس و انگلس قرار داده است.
علاوه بر اینها همه
خیلی از هیئت های تحریریه روزنامه ها و مجلات جنبش کارگری
مرتب
از
مارکس و انگلس
می خواستند که حداقل مطلبی برای شان بفرستند.
مارکس و انگلس
در اوایل سال های ۸۰ قرن ۱۹
برای کمک به جنبش کارگری فرانسه و روسیه
خیلی وقت می گذاشتند.
جنبش کارگری
پس از خونریزی های شدید سال ۱۸۷۱ و شکست کمونارهای پاریس
دوباره
شروع به شکلگیری کرده بود.
در اواخر ماه اکتبر سال ۱۸۷۹
کارگران آگاه به منافع طبقاتی خود
در
کنگره ای در شهر مارسه
در صدد تأسیس یک حزب کارگری برآمدند.
مسئله اما پیدا کردن برنامه بود.
مسئله ضمنا محتوای برنامه بود.
کارگرانی از قبیل ژول گوسده و پل لافارگ
از
مارکس و انگلس
یاری طلب کردند.
مارکس و انگلس هم به یاری شان شتافتند.
انگلس
برای آشناسازی کارگران فرانسوی آگاه به منافع طبقاتی خود با مهمترین معارف (شناخت های) سوسیالیسم علمی،
جمعبندی ساده شده ای از سه فصل آنتی دورینگ
را
به صورت سلسله مقالات و جزوه ای منتشر کرد.
مارکس در مقدمه ای بر این جزوه نوشت:
«این جزو، مقدمه ای بر سوسیالیسم علمی است.»
(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۱۹، ص ۱۸۵)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر