تحلیلی
از
سهراب
آشفته تر ز پیش
دستی به روی زخم تهیگاه می کشد
شب
آه می کشد
معنی تحت اللفظی:
سهراب پریشان تر از قبل دست بر زخم خویش می نهد و شب را غرقه در آه و اندوه می کند.
سهراب
چرا و به چه دلیل پس از توضیح و عملا توجیه فاجعه و تطهیر ضمنی خود و تهمتن،
آشفته تر از پیش است؟
۱
وقوف و عدم وقوف خود سیاوش به محتوای این بند شعر،
تغییری در ماهیت امر پدید نمی آورد.
این در طبیعت شناخت استه تیکی است که هنرمند، بیش از آن که می داند، تبیین می دارد.
برای اینکه هر اثر هنری در دیالک تیکی از خودپوئی و آگاهی تشکیل می یابد.
بخش خودپوی اثر هنری از اختیار مطلق هنرمند خارج است.
هنرمند چه بسا پس از تحلیل اثر خویش به ژرفای واقعی و فکری اثر خود پی می برد و دچار حیرت سرشته به تردید می شود.
تردید از آن رو که خودش اصلا به نکات مکشوفه از سوی تحلیلگر نیاندیشیده است.
۲
سهراب
آشفته تر ز پیش
آشفتگی بیش از پیش سهراب به احتمال قوی از آن رو ست که او به کوته اندیشی و خودخواهی و خودبینی خود و تهمتن واقف است و خود را بی تقصیر مطلق تصور نمی کند.
این پریشانی بیش از پیش
هم
در حق رستم و سهراب اساطیری اعتبار دارد
و
هم
در حق رستم و سهراب معاصر.
هشدار
به
هر دو
به
وفور
داده شده بود،
ولی توان تفکر و تصحیح خط مشی خویش در سر و دل نبوده است.
چرا و به چه دلیل؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر