۱۳۹۶ مرداد ۱۸, چهارشنبه

تحلیلی از تصوری و تصویری (۸)



کارتون  روسی
منبع:
صفحه فیسبوک
  جنگول ـ منگول

ویرایش و تحلیل
از 
یدالله سلطان پور


طبقه چهارم
با شعار «ما شما را فریب می دهیم»
متشکل از روحانیت است.

۱
ایده ئولوژی
در همه فرم هایش
یعنی
چه مذهبی و چه غیرمذهبی
چیزی طبقاتی
 است.
 
ایده ئولوگ
نیز
چه با عبا و عمامه و چه با کلاه و کراوات و چه بی کلاه و کراوات
فردی طبقاتی 
است.
 
نماینده طبقه اجتماعی معینی است.
 
ایده ئولوژی ماورای طبقاتی
هرگز وجود نداشته، ندارد و نخواهد داشت.
 
درست به دلیل طبقاتیت (طبقاتی بودن) ایده ئولوژی است
که
در
 آن
 انشعابات پی در پی
 صورت می گیرند:
اسلام
به عنوان مثال،
ایده ئولوژی است.
 
توده های اسیر 
به ضرب شلاق و شمشیر
ایده ئولوژی موسوم به اسلام 
را
می پذیرند
و
اجامر برده دار و فئودال خیال می کنند 
که 
همه اعضای جامعه
چه رهی و چه رعیت، چه خواجه و چه ارباب فئودال، چه تاجر و چه عمله
مسلمان شده اند.
 
فریب ظواهر را ظاهرپرستان (فرمالیست های) خام اندیش می خورند
 و
 نه 
محتواگرایان ژرف اندیش.
 
در 
دیالک تیک فرم و محتوا
ظرف و مظروف
نقش تعیین کننده از ان محتوا (مظروف) است.
 
اگرچه فرم هیچ واره نیست و در حد خاص خود نقش بازی می کند.
 
محتوای هر ایده ئولوژی،
مثلا
 اسلام
حتی 
مثلا 
تسنن و یا تشیع 
و 
یا
 حتی
علی اللهیت، هفت امامیت، بهائیت و بابیت
توسط اعضای طبقات اجتماعی مربوطه تعیین می شود.
 
به همین دلیل
همه اعضای جامعه ای 
به ظاهر 
شیعه 
قلمداد می شوند
و
چه بسا
ابلهانه 
شطی از خون دگرمذهبان و دگر اندیشان
ریخته می شود
تا
جامعه
بلحاظ فرم و ظاهر
یکدست و یکرنگ و یکسان 
نمودار گردد.
 
ولی
با این ظاهر آرایی های ابلهانه
نمی توان ماهیت طبقاتی ایده ئولوژی را از بین برد.

تحت سلطه اجامر مدعی نمایندگی ایده ئولوژی تشیع،
تفاسیر طبقاتی از تشیع 
در خفا
 به عمل می آید.

به همین دلیل
سرکوب شیعیان توسط حکومت شیعیان آغاز می شود.

اجامر شیعه
به تجاوز جنسی کلکتیو به دختران و زنان و مادران شیعه کمر می بندند.
 
زندان های جمهوری اجامر شیعه
از 
شیعیان پر می گردد.
 
شیعه
 بر اندام شیعه شلاق می زند.
 
شیعه
 شیعه را شکنجه می دهد
به توبه از کفرو الحاد و نفاق دعوت می کند.
 
حتی پس از گرفتن توبه از شیعه
با توجه به تجارب عینی
سوء ظن
به جای خود باقی می ماند
و
چه بسا
برای نجات از شر روان فرسای سوء ظن
شیعه ی تواب
تیرباران می شود.
 
 
دین و مذهب 
و 
هر ایده ئولوژی دیگر
به 
قابلمه 
شباهت دارد
و
هر عضو جامعه در آن قابلمه ی بظاهر واحد
آش طبقاتی خاص خود را می پزد 
و
 نوش جان می کند 
و
 حتی در سفره همنوع می نهد.
 
مرده اندیشان 
نمی فهمند
ولی
هر فکر و ذکر و اندیشه و اندرز و موعظه و مرثیه و شعر و شعار و مجسمه و موزیک
اسباب تبلیغ تفسیر طبقاتی معین از ایده ئولوژی واحدی است.
 
جنگ طبقاتی
در فرم ها و میدان های متنوع شعله می کشد.
 
هم
در فرم و میدان اقتصادی
 
هم
در فرم و میدان سیاسی
 
هم
در فرم و میدان ایده ئولوژیکی
 
مستمرترین و لاینقطع ترین جنگ طبقاتی
مبارزه ایده ئولوژیکی 
است.
 
ولی 
اکثریت قریب به اتفاق اعضای جامعه
نمی دانند.
  
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر