ویرایش و تحلیل
از
میمحا نجار
لُقمان
غلام سیاهی بود
که
در سرزمین سودان چشم به جهان گشود.
در برخی کتب از جمله
قرآن کریم و گلستان سعدی،
او را حکیم دانسته اند.
همچنین برخی منابع
ازوپ
را
با لقمان حکیم یکی دانسته اند.
ازوپ یا ایزوپ
از نویسندگان یونان بود که قصه و افسانه می نوشت.
بنا بر روایات هرودوت،
ازوپ برده ای از اهالی سارد بوده است.
تحت نام ازوپ افسانه هایی تعریف و منتشر شده اند که منشاء تعداد بیشماری از امثال و حکم هستند.
ازوپ
مؤلف سیصد و چهار افسانه است.
ازوپ یونانی غلامی زرخرید بود
که
بعدها
اربابش او را آزاد کرد
و
دلفی ها او را به قتل رساندند.
ازوپ در سال های قرن ششم پیش از میلاد می زیسته
و
با
کورش هخامنشی همدوره بوده است.
برخی منابع
ازوپ
را
با
لقمان حکیم
یکی دانسته اند.
داستان‌های او به اکثر زبان های دنیا ترجمه شده
و
شاعر توانای ایرانی
ناصرخسرو قبادیانی،
تعدادی از افسانه‌های او
را
به نظم کشیده است.
از آن جمله است:
«روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست...»
مولانا جلال الدین رومی
نیز
برخی از داستان های پندآموز «ازوپ»
را
در
مثنوی
به صورت شعر درآورده است.
از آن جمله اند:
«داستان به شکار رفتن شیر و گرگ و...»
«کلاغی که با پر طاووس...»
۱
فرزندم
هیچکس و هیچ چیز
را
با
خداوند شریک مساز.
۲
با
پدر و مادرت
بهترین رفتار
را
داشته باش
۳
بدان
که
هیچ چیز از خداوند
پنهان نمی ماند
۴
نماز
را
آنگونه که شایسته است
بپا دار
۵
اندرز و نصیحت دیگران
را
فراموش مکن
۶
نسبت به پیشامدها
شکیبا باش
۷
از
مردم
روی مگردان
و
نسبت
به
آنها
بی اعتنا مباش
۸
با
غرور و تکبر
با
دیگران رفتار مکن
۹
در
روش
میانه رو باش
۱۰
بر سر دیگران فریاد مکش
و
آرام سخن بگو
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر